Ночами - Наталия Власова

Ждать и верить обещала,

«Как без милого прожить?»

Ненадолго провожала,

А, оказалось, на всю жизнь…

Морями, морями, морями

Плавал в голубой дали.

Мы сами, мы сами, мы сами

Свою любовь не сберегли.

Ночами, ночами, ночами

Птицы в голубой дали,

Кричали, кричали, кричали,

Чтоб мы любовь берегли.

Письма белые устали

В даль лететь за кораблем.

Мы друг друга потеряли

И больше не найдем.

Морями, морями, морями

Плавал в голубой дали.

Мы сами, мы сами, мы сами

Свою любовь не сберегли.

Ночами, ночами, ночами

Птицы в голубой дали

Кричали, кричали, кричали…

Чтоб мы любовь берегли.

Морями, морями, морями

Плавал в голубой дали.

Мы сами, мы сами, мы сами

Свою любовь не сберегли.

Ночами, ночами, ночам

Птицы в голубой дали.

Кричали, кричали, кричали,

Но мы любовь не сберегли.

Ik beloofde te wachten en te geloven

'Hoe kun je leven zonder een liefje?'

Voor een korte tijd zag ik af

En het bleek, voor het leven...

Zeeën, zeeën, zeeën

Zwemmen in het blauw.

We zijn onszelf, we zijn onszelf, we zijn onszelf

Je hebt je liefde niet gered.

'S nachts,' s nachts,' s nachts

Vogels in de blauwe verte

Ze schreeuwden, ze schreeuwden, ze schreeuwden

Zodat we liefde behouden.

Witte letters zijn moe

Vlieg ver achter het schip.

We zijn elkaar kwijt

En we zullen het niet meer vinden.

Zeeën, zeeën, zeeën

Zwemmen in het blauw.

We zijn onszelf, we zijn onszelf, we zijn onszelf

Je hebt je liefde niet gered.

'S nachts,' s nachts,' s nachts

Vogels in de blauwe verte

Schreeuwen, schreeuwen, schreeuwen...

Zodat we liefde behouden.

Zeeën, zeeën, zeeën

Zwemmen in het blauw.

We zijn onszelf, we zijn onszelf, we zijn onszelf

Je hebt je liefde niet gered.

'S nachts,' s nachts,' s nachts

Vogels in de blauwe verte.

Ze schreeuwden, ze schreeuwden, ze schreeuwden

Maar we hebben de liefde niet gered.