Верните память - Наргиз

Помянем, братья, тех, кто мир собой закрыл;

Про личный свой успех, для нас навек забыл.

Помянем их мольбой, чтобы простили те,

Кто нас не взял с собой, оставив на земле.

Помянем их стократ - и рюмкой, и слезой;

И горечью наград за их прощальный бой.

Помянем, стоя все, склонившись над травой -

Они ушли там, где свет прячется за мглой.

Верните память, вернитесь сами!

Я отмолю вас всех слезами!

Земля и небо, слились навечно -

Как это больно, бесчеловечно.

Протянем руки к тем, глаза чьи слёз полны;

Чей дом осиротел от ужаса беды.

Помянем их, прошу, помянем миром их -

Погибших за Страну, за честь и за своих.

Верните память, вернитесь сами!

Я отмолю вас всех слезами!

Земля и небо, слились навечно -

Как это больно, бесчеловечно.

Протянем руки к тем, глаза чьи слёз полны;

Чей дом осиротел от ужаса беды.

Помянем их, прошу, помянем миром их -

Погибших за Страну, за честь и за своих.

Laten we ons herinneren, broeders, degenen die de wereld met zichzelf hebben afgesloten;

Voor ons ben ik mijn persoonlijke succes voor altijd vergeten.

Laten we hen gedenken met een gebed om hen te vergeven

Die ons niet meenam en ons op de grond achterliet.

Laten we ze honderd keer herinneren - en een glas en een traan;

En de bitterheid van de beloningen voor hun afscheidsstrijd.

Laten we niet vergeten, staande, gebogen over het gras -

Ze vertrokken waar het licht zich achter de duisternis verschuilt.

Breng de herinnering terug, kom zelf terug!

Ik zal voor jullie allemaal bidden met tranen!

Aarde en lucht, voor altijd samengesmolten -

Wat pijnlijk, onmenselijk.

Laten we onze handen uitstrekken naar degenen wiens ogen vol tranen zijn;

Wiens huis verweesd werd door de gruwel van ongeluk.

Laten we ze herinneren, alsjeblieft, laten we ze herinneren met de wereld -

Degenen die stierven voor het land, voor de eer en voor hun eigen land.

Breng de herinnering terug, kom zelf terug!

Ik zal voor jullie allemaal bidden met tranen!

Aarde en lucht, voor altijd samengesmolten -

Wat pijnlijk, onmenselijk.

Laten we onze handen uitstrekken naar degenen wiens ogen vol tranen zijn;

Wiens huis verweesd werd door de gruwel van ongeluk.

Laten we ze herinneren, alsjeblieft, laten we ze herinneren met de wereld -

Degenen die stierven voor het land, voor de eer en voor hun eigen land.