Das Ernte 23 Dankfest - muff potter.

Ein majestätisch weites feld

Ich kann dich sehen, muß an dich denken

Der regen peitscht über das land

Schwere wolken über deinem haus

Und du sitzt drin und schaust hinaus

Deine tür steht niemals offen

Schmeiß noch ein paar säcke nach

Alle felder liegen brach

Krähen kreisen über deinem haus

Und du sitzt drin und traust dich nicht raus

Deine augen leuchten groß

Sie leuchten schön so wie der wahnsinn

Nur schade daß das keiner sieht

Weils dich eigentlich gar nicht gibt

Wenn du lächelst will man heulen

Und wenn du weinst dann möchte ich sterben

Nur schade daß du das nicht siehst

Und ich opfer dir ein lied

Ein kleines licht in diesem raum

Ein kleiner wind klatscht laut applaus

Und du sitzt drin und traust dich nciht raus

Denn du hast angst

Man vermißt was man nicht kennt

Und nur für einen moment lebst du in mir

Een majestueus breed veld

Ik kan je zien, aan je denken

De regen raast over het land

Zware wolken boven je huis

En jij zit daar en kijkt naar buiten

Je deur staat nooit open

Gooi er nog een paar zakken in

Alle velden zijn braak

Kraaien cirkelen boven je huis

En je zit binnen en durft niet meer naar buiten

Je ogen stralen groots

Ze glanzen prachtig als een gek

Het is alleen jammer dat niemand het ziet

Omdat je eigenlijk niet bestaat

Als je lacht, wil je huilen

En als je huilt, wil ik dood

Het is alleen jammer dat je dat niet ziet

En ik bied je een lied aan

Een beetje licht in deze kamer

Een beetje wind klapt luid applaus

En je zit binnen en durft niet meer naar buiten

Omdat je bang bent

Je mist wat je niet kent

En heel even leef je in mij