Embryo - Motrip

Hallo Mama, hallo Papa, ihr habt mich gezeugt

Ich höre mit, ihr sprecht Arabisch und ein bisschen Deutsch

Ich war schon da, doch euer Plan drehte sich um euch

Ihr habt es irgendwann erfahren, aber euch nicht gefreut

Wie muss das aussehen, wenn die Sonne durch die Wolken bricht

Ich wollte nur das Licht der Welt erblicken, doch ich sollte nicht

Seht hoch, ich fliege mit dem Wind

Lebt wohl, in Liebe euer Kind

Und damals warst du noch ein Embryo

Ich hab’s erfahren, da warst du gerade drei

Monate alt, es war 'ne harte Zeit

Ich lernte deine Mutter kennen, da hatte ich grad nicht viel

Ich wusste selber nicht, was ihr an meiner Art gefiel

Ich war nur froh, dass wir den selben Weg zur Schule hatten

Nicht zu weit und grade nah genug, um es zu Fuß zu schaffen

Wenn ich verschlafen hab, dann lief ich noch, um sie zu sehen

Sie hat gewartet, wegen mir kamen wir oft zu spät

Es hat gefunkt, sie war die Hübscheste im Viertel

Tätowierung rund um ihre Hüfte wie ein Gürtel

Wir unterhielten uns und alles was sie sagte war

Wie Musik, doch leider wurd nicht alles was sie sagte wahr

Eines Tages fragte ich nach ihrer Nummer, fragte nach

Ob sie nicht Lust hat irgendwas zu starten und sie sagte ja

Sie sagte, wir haben keine Zeit mehr zu verschwenden

Zieh zu mir, trag mich einfach nur auf Händen

Und ich trag dein Namen

Ich wollte, dass sie meinen Namen trägt, gesagt, getan

Nur ein paar Tage später und wir waren ein Paar

Liegen bei ihr Arm in Arm

Sie war meine erste große Liebe, aber nach paar Jahren

Lief es nicht grad nach Plan

Ich war selber noch ein Schüler als die Nachricht kam

Klassenfahrt, hätte ich was geahnt, hätte ich abgesagt

So saß sie da, ganz allein, wir hatten keine Mittel

Nur eine zwei Zimmer Wohnung in 'nem kleinen Viertel

Allein konnten wir uns gerade noch die Miete gönnen

Wir haben uns eingeredet, dass wir dir nichts bieten können

Und wenn ich heute daran denke, bricht es mir das Herz

Du wolltest bleiben, aber leider nahm dich niemand ernst

Du hattest mehr als das Recht uns dein Gesicht zu zeigen

Wie konnten wir nur so naiv sein und für dich entscheiden

Es bringt mich um, doch ich kann nichts mehr daran ändern

Ich werfe einen Blick in den Kalender

Damals warst du noch ein Embryo

Ich trage diese Narben nicht umsonst

Du willst leben, doch man gab dir nicht die Chance

Damals warst du noch ein Embryo

Heute wärst du vier

Wegen mir bist du heute nicht mehr hier

Damals warst du noch ein Embryo

Ich trage diese Narben nicht umsonst

Du willst leben, doch man gab dir nicht die Chance

Damals warst du noch ein Embryo

Damals warst du noch ein Embryo

Hallo mama, hallo papa, jij hebt mij verwekt

Ik luister, je spreekt Arabisch en een beetje Duits

Ik was er al, maar jouw plan draaide om jou

Je kwam er op een gegeven moment achter, maar was niet blij

Hoe ziet het eruit als de zon door de wolken breekt

Ik wilde gewoon het daglicht zien, maar dat mocht niet

Kijk omhoog, ik vlieg met de wind

Vaarwel, hou van je kind

En toen was je nog een embryo

Ik kwam erachter toen je drie was

Maanden oud, het is een zware tijd geweest

Ik ontmoette je moeder toen ik niet veel had

Ik wist zelf niet wat ze leuk vond aan mijn stijl

Ik was gewoon blij dat we dezelfde route naar school hadden

Niet te ver en net dichtbij genoeg om te lopen

Als ik me zou verslapen, zou ik nog steeds rennen om haar te zien

Ze wachtte, we waren vaak te laat vanwege mij

Het vonkte, ze was de mooiste van de wijk

Tatoeage om haar middel als een riem

We praatten en alles wat ze zei was

Zoals muziek, maar helaas kwam niet alles uit wat ze zei

Op een dag vroeg ik om haar nummer, vroeg ernaar

Zou ze niet iets willen beginnen en ze zei ja?

Ze zei dat we geen tijd meer te verliezen hebben

Trek naar me toe, draag me gewoon op je handen

En ik draag jouw naam

Ik wilde dat ze mijn naam droeg, gezegd en gedaan

Slechts een paar dagen later en we waren een stel

Arm in arm met haar liggen

Ze was mijn eerste liefde, maar na een paar jaar

Dingen gingen niet volgens plan

Ik was zelf nog student toen het nieuws bekend werd

Klasreis, als ik iets had vermoed, had ik afgezegd

Dus ze zat daar, helemaal alleen, we hadden geen middelen

Gewoon een tweekamer appartement in een kleine wijk

Alleen konden we onszelf gewoon trakteren op de huur

We hebben onszelf ervan overtuigd dat we je niets konden bieden

En als ik er vandaag aan terugdenk, breekt mijn hart

Je wilde blijven, maar helaas nam niemand je serieus

Je had meer dan het recht om ons je gezicht te laten zien

Hoe kunnen we zo naïef zijn en voor jou beslissen

Het maakt me kapot, maar ik kan er niets aan doen

Ik kijk in de kalender

Toen was je nog een embryo

Ik draag deze littekens niet voor niets

Je wilt leven, maar je hebt de kans niet gekregen

Toen was je nog een embryo

Vandaag zou je vier zijn

Door mij ben je er niet meer vandaag

Toen was je nog een embryo

Ik draag deze littekens niet voor niets

Je wilt leven, maar je hebt de kans niet gekregen

Toen was je nog een embryo

Toen was je nog een embryo