80 Millionen - Motrip

Strophe 1

Da wo ich herkomm, brennen zehntausend Kerzen

Denn die Skyline hat Feuer gefang'

Wir alle tragen die Sehnsucht im Herzen

Und träum' schon so lang davon neu anzufang'

Verbrannte Erde im Regen, wir blühen nicht

Unser Blick in die Sterne vertieft

Von der Heimat blieb nicht mehr viel übrig

Wir zogen los, als die Ferne uns rief

Hook

So weit gekommen und so viel gesehen

So viel passiert, das wir nicht verstehen

Berge erklomm', um hier heut zu stehen

Meere durchschwomm, um Krieg zu entgehen

Grenzen passiert, marschiert unter Tränen

Doch ich fand hier meine Identität

Alles verloren, in der Nacht als wir flohen

Und mich dann hier gefunden, als einer von 80 Millionen

Strophe 2

Wir ließen uns tragen vom Wind

Liefen los, ohne zu fragen wohin

Fragten nicht nach den Gefahren

Denn in dieser Lage zu bleiben ergab keinen Sinn

So kamen wir her und die Jahre vergingen

Ich denk an vergangene Tage und bin

Meinen Nachbarn von damals so unendlich dankbar, weil sie uns mit offenen Armen

empfing'

Wacklige Schritte, ich war noch ein Kind

Angefangen mit Buchstabieren und lesen, ließ Worte auf Deutsch und Arabisch

verschwimmen

Und lernte die Sprachen dann fließend zu reden

Wir suchten und fanden erst hier unser’n Segen

In unser’m Land herrschte Krieg und deswegen

Hat Papa dem Tod in die Augen geblickt und uns somit ermöglicht in Frieden zu

leben

Das Schicksal nahm mich an die Hand

Und ließ mich am Ende die Reise verkraften

Heute leb ich in 'nem sicheren Land

Und denke an die, die es leider nicht schafften

Nicht alle finden ein neues Zuhause, wenn sie ihre Heimat verlassen

Der Glauben an bessere Zeiten, lässt mich diese Zeilen verfassen

Hook

Bridge

Wenn wir uns da draußen begegnen

Dann leuchten wir auf wie Kometen

Wenn wir uns da draußen begegnen

Dann leuchten wir, leuchten wir

Hook

strofe 1

Waar ik vandaan kom, branden tienduizend kaarsen

Omdat de skyline in brand vloog

We dragen allemaal het verlangen in ons hart

En ik droom al zo lang van een nieuwe start

Verschroeide aarde in de regen, we bloeien niet

Onze blik verdiepte zich in de sterren

Er bleef niet veel over van thuis

We vertrokken toen de afstand ons riep

Haak

Kom zo ver en heb zoveel gezien

Er gebeurt zoveel dat we niet begrijpen

Bergen beklommen om hier vandaag te staan

zwom over zeeën om oorlog te vermijden

Grenzen gepasseerd, in tranen gemarcheerd

Maar ik heb hier mijn identiteit gevonden

Allemaal verloren in de nacht dat we vluchtten

En toen vond ik me hier, als een van 80 miljoen

strofe 2

We laten ons door de wind dragen

Liep weg zonder te vragen waar?

Heb niet gevraagd naar de gevaren

Omdat in deze positie blijven geen zin had

Zo kwamen we hier en gingen de jaren voorbij

Ik denk aan vervlogen tijden en dat ben ik

Zo oneindig dankbaar voor mijn buren van toen omdat ze ons met open armen ontvingen

hebben ontvangen'

Wiebelende stappen, ik was nog maar een kind

Begin met spelling en lezen, laat woorden in het Duits en Arabisch

vervagen

En daarna de talen vloeiend leren spreken

We hebben gezocht en alleen hier onze zegen gevonden

Er was oorlog in ons land en daarom

Papa keek de dood in de ogen en stelde ons zo in staat om in vrede te gaan

Leven

Het lot nam me bij de hand

En laat me uiteindelijk de reis doorstaan

Vandaag woon ik in een veilig land

En denk aan degenen die het helaas niet hebben gehaald

Niet iedereen vindt een nieuw thuis als ze hun thuisland verlaten

Het geloof in betere tijden maakt dat ik deze regels schrijf

Haak

brug

Wanneer we elkaar daar ontmoeten

Dan lichten we op als kometen

Wanneer we elkaar daar ontmoeten

Dan schijnen we, we schijnen

Haak