Маски - Mosya, KREC

После дождя всё ещё пахнет свежим асфальтом,

Всё делал наугад, как правильно для меня тайна,

Иногда нужен шаг назад, как тройное сальто,

Чтоб решать что будет завтра, менять колоссально.

Увидеть кто же там под маской?!

Со взглядом из пластмассы, на дороге слишком вязко,

За любой косяк потом откупимся у кассы,

Эта жизнь сериал и он идёт к своей развязке…

Ты думал твой дом крепость, но он из картона

Ушёл в капюшон, вышел в окно Овертона.

Вместо помощи, делаем вид что не знакомы,

К чёрту посылая всё, кроме музона, что играет фоном.

Где-то ни слова матом, где-то только им кроем,

Камера.стоп.снято, и въедливый грим смоем…

Неужели только в комнате пустой,

Наедине с мыслями мы можем побыть собой…?

Посмотри в глаза мне, ведь я не стану врать, на мне маски нет,

Эй,

Посмотри в глаза мне, ведь я не стану врать, на мне маски нет,

Мимо окон ярких огней,

Я иду туда где свет не горел ещё,

Никогда не о чём не жалел,

С теми с кем по пути, на ком маски нет.

Ветер времени снимет с нас маски,

Что бро прячешь улыбку, опаску?

Первоклассную сказку про счастье,

Или пьесу о том, как дни мчатся…

Хватит часа, венчался, развёлся,

Старший в школу, малая как способ давления матери,

игры для взрослых,

И почем нынче место под солнцем?

Посмеёмся, обсудим знакомых,

Перспективы, капризы погоды.

Номер прежний, шуми по-любому.

Дай визитку, пора по вагонам.

Снова город закружит платформы,

Переходы, ступени, колонны,

По наклонной наверх или в омут,

Машинально считая плафоны…

Посмотри в глаза мне, ведь я не стану врать, на мне маски нет,

Эй,

Посмотри в глаза мне, ведь я не стану врать, на мне маски нет,

Мимо окон ярких огней,

Я иду туда где свет не горел ещё,

Никогда не о чём не жалел,

С теми с кем по пути, на ком маски нет.

Na de regen ruikt het nog steeds naar vers asfalt,

Ik deed alles willekeurig, hoe goed is mij een raadsel,

Soms heb je een stap terug nodig, zoals een drievoudige salto

Om te beslissen wat er morgen gaat gebeuren, om enorm te veranderen.

Zie je wie er onder het masker zit?

Met een look van plastic is de weg te stroperig

Betaal voor elke joint af bij de kassa,

Dit leven is een serie en het gaat naar zijn ontknoping...

Je dacht dat je huis een fort was, maar het is gemaakt van karton

Ging in de motorkap, ging uit het Overton-raam.

In plaats van te helpen, doen we alsof we elkaar niet kennen

Naar de hel met het verzenden van alles behalve de muziek die op de achtergrond speelt.

Ergens geen woord obsceen, ergens knippen we ze alleen,

Camera.stop.verwijderd, en bijtende make-up wordt weggewassen ...

Is het alleen in een lege kamer,

Alleen met gedachten kunnen we onszelf zijn...?

Kijk in mijn ogen, ik zal niet liegen, ik heb geen masker op

Hoi,

Kijk in mijn ogen, ik zal niet liegen, ik heb geen masker op

Voorbij de ramen van felle lichten,

Ik ga naar waar het licht nog niet brandt,

Nooit ergens spijt van gehad

Met degenen met wie langs de weg, op wie er geen masker is.

De wind van de tijd zal onze maskers afnemen,

Waarom verberg je een glimlach, angst?

Eersteklas sprookje over geluk,

Of een toneelstuk over hoe de dagen voorbij gaan...

Genoeg uren, getrouwd, gescheiden,

Senior naar school, klein als een manier van moeders druk,

volwassen spellen,

En hoeveel kost een plek onder de zon vandaag?

Laten we lachen, praten over vrienden,

Vooruitzichten, grillen van het weer.

Het nummer is hetzelfde, maak op wat voor manier dan ook lawaai.

Geef me een visitekaartje, het is tijd voor de auto's.

Opnieuw zal de stad de perrons omcirkelen,

Overgangen, stappen, kolommen,

Op een helling naar boven of in het zwembad,

Automatisch de tinten tellen ...

Kijk in mijn ogen, ik zal niet liegen, ik heb geen masker op

Hoi,

Kijk in mijn ogen, ik zal niet liegen, ik heb geen masker op

Voorbij de ramen van felle lichten,

Ik ga naar waar het licht nog niet brandt,

Nooit ergens spijt van gehad

Met degenen met wie langs de weg, op wie er geen masker is.