Non so volare - Mondo Marcio

Verso uno:

Faccia a terra e ali spezzate, ali rotte e strappate, abbattuto

da tutto un mondo di lotte armate, un’altra

tra le tante vite sotterrate e addormentate in questo

lungo sogno di una notte di mezz’estate, uomo

non so volare ma devo provarci qua cerco

angeli ma vedo solo marci e non posso starci

tutti i miei sforzi di uscire e di riuscire

in un contesto ostile, ma non mi riescono a capire sono

solo, tra fallimenti e corse all’oro

e vai al lavoro e intanto sogni il volo, dimmi se

tutto andato come pensavi te o se

non piangi perch non hai pi№ neanche le lacrime, la vita non

facile?

uomo la vita uccide, puoi leggerlo

negli occhi di un marcio anche quando ride, scritto

sul braccio nello spazio tra le ferite e incide una

pelle che sta tra smanie omicide e uomini dinamite,

ora io posso continuare a cercare di illudermi

che non sia soltanto un tirare a trovare degli utili

ma fa male, ormai mi conosco, qua a

terra il mio posto, uomo un marcio non sa volare

rito:

ma ti giuro che una volta ci sono stato in alto

troppo lontano per poterci tornare, c’era

un marcio che mi sembrava un angelo bianco

al mio fianco e mi stava accanto tra le stelle e il mare

guardavo il mondo girare senza nessun rimpianto

c’era soltanto nuova terra da coltivare

un solo popolo una sola anima e nient’altro

e uomo sapevo di sognare, un marcio non sa volare

verso due:

e ogni giorno fa pi№ male, credimi

oggi cavalco un animale senza redini, tra pensare

a mangiare e poi pagare i debiti, ma gente fatemi

volare oppure uccidetemi, non tenetemi

cos¬, tra sp e nero, giro fumato per

la mia citt e mi sento straniero, uomo portami

via da qua, non siamo vivi qua, siamo

cattivi perch siamo in cattivit, mi sveglio

depresso e odio me stesso, mi guardo

allo specchio e odio il fottuto riflesso, perch cresco

senza una famiglia da amare, ho solo bisogno

di gridare quanto mi manca qualcuno da abbracciare

posso sognare di modelle e interviste

con la mia faccia sopra tutte le riviste, andiamo

cos' che cerchi?

un pezzo di paradiso?

anche per mezzo

paradiso non avresti i cancelli aperti, un marcio non sa volare

rito:

ma ti giuro che una volta ci sono stato in alto

troppo lontano per poterci tornare, c’era

un marcio che mi sembrava un angelo bianco

al mio fianco e mi stava accanto tra le stelle e il mare

guardavo il mondo girare senza nessun rimpianto

c’era soltanto nuova terra da coltivare

un solo popolo una sola anima e nient’altro

e uomo sapevo di sognare, un marcio non sa volare

verso tre:

e ancora

mi sento figlio di un popolo che da poco

e so che sceglie la terra perch pi№ comodo, uomo

la razza umana come al solito pazza e puttana

la gente ammazza e cambia faccia per la grana, sette su sette

ogni settimana non la scordi, ormai lo sappiamo

non ci alziamo per il peso dei soldi

questi ingordi che non siamo altro, con tanto di quell’afghano

nei corpi che ci fottiamo i ricordi, e tu ancora

sopporti, da pazzi uomo avere scazzi

da alienarsi e ritrovarsi solo, ma fr si sa chi sono

e allora cazzi loro, vedrai i falsi gi№ a

terra a guardarsi mentre ti alzi in volo

se c' un premio non ha intarsi d’oro, solo riuscire a

amare davvero e poi nient’altro, ora sto a guardare

un posto pi№ in alto dove andare, continuo a

provare anche se tutti mi dicono che un marcio non sa volare

rito:

ma ti giuro che una volta ci sono stato in alto

troppo lontano per poterci tornare, c’era

un marcio che mi sembrava un angelo bianco

al mio fianco e mi stava accanto tra le stelle e il mare

guardavo il mondo girare senza nessun rimpianto

c’era soltanto nuova terra da coltivare

un solo popolo una sola anima e nient’altro

e uomo sapevo di sognare, un marcio non sa volare

Naar één:

Gezicht op de grond en gebroken vleugels, gebroken en gescheurde vleugels, neergeschoten

uit een hele wereld van gewapende strijd, een andere

tussen de vele levens die hierin zijn begraven en slapen

lange droom van een midzomernacht, man

Ik kan niet vliegen, maar ik moet het hier proberen, ik probeer het

engelen maar ik zie alleen rot en ik kan daar niet blijven

al mijn inspanningen om uit te gaan en te slagen

in een vijandige context, maar ze begrijpen me niet

alleen, tussen mislukkingen en goudkoorts

en je gaat naar je werk en ondertussen droom je van vliegen, vertel me of

alles ging zoals je dacht of als

je huilt niet omdat je niet eens meer tranen hebt, het leven niet

eenvoudig?

man het leven is dodelijk, je kunt het lezen

in de ogen van een rot man, zelfs als hij lacht, geschreven

op de arm in de ruimte tussen de wonden en incisie a

huid die staat tussen moordzuchtige verlangens en dynamiet mannen,

nu kan ik blijven proberen mezelf voor de gek te houden

dat het niet alleen een aantrekkingskracht is om winst te vinden

maar het doet pijn, inmiddels ken ik mezelf, hier een

land mijn plaats, een rotte man kan niet vliegen

rite:

maar ik zweer je dat ik daar ooit was

te ver om terug te gaan, het was er

een rotte man die er voor mij uitzag als een witte engel

naast me en stond naast me tussen de sterren en de zee

Ik heb de wereld voorbij zien gaan zonder spijt

er was alleen nieuw land om te cultiveren

één volk, één ziel en niets anders

en man, ik wist dat ik droomde, een rot man kan niet vliegen

vers twee:

en elke dag doet het meer pijn, geloof me

vandaag rijd ik een dier zonder teugels, tussen het denken door

om te eten en dan de schulden af ​​te betalen, maar mensen doen mij

vlieg of dood me, houd me niet vast

dus, tussen sp en zwart, gerookte rit voor

mijn stad en ik voel me een vreemdeling, man, neem me mee

weg van hier, we leven niet hier, we zijn

slecht omdat we in gevangenschap zijn, ik word wakker

depressief en ik haat mezelf, ik kijk naar mezelf

in de spiegel en ik haat de verdomde reflectie, omdat ik opgroei

zonder een familie om van te houden, heb ik gewoon nodig

om te schreeuwen hoeveel ik iemand mis om te knuffelen

Ik kan dromen van modellen en interviews

met mijn gezicht bovenop alle tijdschriften, laten we gaan

waar bent u naar op zoek?

een stukje hemel?

ook door middel

paradijs je zou de poorten niet open hebben, een rotte weet niet hoe te vliegen

rite:

maar ik zweer je dat ik daar ooit was

te ver om terug te gaan, het was er

een rotte man die er voor mij uitzag als een witte engel

naast me en stond naast me tussen de sterren en de zee

Ik heb de wereld voorbij zien gaan zonder spijt

er was alleen nieuw land om te cultiveren

één volk, één ziel en niets anders

en man, ik wist dat ik droomde, een rot man kan niet vliegen

vers drie:

het is nog steeds

Ik heb het gevoel dat ik de zoon ben van een volk dat onlangs...

en ik weet dat hij het land kiest omdat het comfortabeler is, man

het menselijk ras zoals gewoonlijk gek en hoer

mensen doden en veranderen gezichten voor het geld, zeven van de zeven

elke week vergeet je het niet, inmiddels weten we het

we komen niet op voor het gewicht van geld

deze veelvraat dat we niets anders zijn, compleet met die Afghaanse

in de lichamen die we de herinneringen neuken, en jij nog steeds

beer, gekke man om rellen te hebben

om vervreemd te zijn en alleen gevonden te worden, maar je weet wie ik ben

en neuk ze dan, je zult de vervalsingen al zien

grond om naar je te kijken terwijl je opstijgt

als er een prijs is, heeft deze geen gouden inleg, slaag er gewoon in

om echt lief te hebben en dan niets anders, nu kijk ik

een hogere plek om naartoe te gaan, ik blijf doorgaan

probeer het ook als iedereen me vertelt dat een rot persoon niet kan vliegen

rite:

maar ik zweer je dat ik daar ooit was

te ver om terug te gaan, het was er

een rotte man die er voor mij uitzag als een witte engel

naast me en stond naast me tussen de sterren en de zee

Ik heb de wereld voorbij zien gaan zonder spijt

er was alleen nieuw land om te cultiveren

één volk, één ziel en niets anders

en man, ik wist dat ik droomde, een rot man kan niet vliegen