Наспех - Mojento

Кто помнит тот день

Когда любопытные взгляды окна пронзали

Календарь запустил новый ход

Ты явился на свет, целый мир замер

Замер на миг

В доме притих даже кот и застыли огни

Они наблюдали, как Бог

Что-то зажёг в тебе изнутри

Бог тихо шепнул:

«Вот и твой первый день, не торопись взрослеть»

Я буду рядом всегда

В маленьком сердце, именно здесь

Ты уже не один

Так что держись, ведь теперь впереди

Столько новых дорог и вершин

И целая жизнь

Наспех мы берём длинней разбег

Чтобы рассвет каждый день озаряло счастье

Разве радость — это только смех?

И хватит ли её на нас всех?

Год пролетает за семь

Трепет засел в сердце у тех

Кто видел, как детский шаг осмелел

Вдруг перейдя в уверенный бег

Ноги несут по быстрой Земле

И где тот малец?

Теперь простыл, как след

Пропал как день, но Где в этом мире счастье твоё эхом внутри зовёт

Веришь и ждёшь, что вот-вот повезёт,

Но чаще лишь тешишь чутьё

И время не даст отдышаться

Другого не выделит шанса

Скомкает в узел все мысли,

А мы слепо за ним вслед

Наспех мы берём длинней разбег

Чтобы рассвет каждый день озаряло счастье

Разве радость — это только смех?

И хватит ли её на нас всех?

Наспех мы берём длинней разбег

Чтобы рассвет каждый день озаряло счастье

Разве радость — это только смех?

И хватит ли её на нас всех?

Наспех мы берём длинней разбег

Чтобы рассвет каждый день озаряло счастье,

Но разве радость — это только смех?

И хватит ли её на нас всех?

Wie herinnert zich die dag nog?

Toen de nieuwsgierige blikken van het raam doorboorden

De kalender is aan een nieuwe zet begonnen

Je kwam in de wereld, de hele wereld bevroor

Even bevriezen

Zelfs de kat was stil in huis en de lichten bevroor

Ze keken als God

Er brandt iets in je van binnenuit

God fluisterde zachtjes:

"Dit is je eerste dag, haast je niet om volwassen te worden"

Ik zal er altijd zijn

In een klein hart, hier

Je bent niet langer alleen

Dus wacht even, want nu vooruit

Zoveel nieuwe wegen en toppen

En een heel leven

Haastig nemen we een lange aanloop

Zodat de dageraad elke dag geluk verlicht

Is vreugde alleen maar lachen?

En zal het genoeg zijn voor ons allemaal?

Een jaar vliegt voorbij in zeven

Beven vestigde zich in het hart van die

Wie zag hoe de stap van een kind brutaler werd?

Plotseling in een zelfverzekerde run

Voeten dragen op de snelle aarde

En waar is die kleine man?

Nu ben ik verkouden, als een spoor

Verdwenen als een dag, maar waar in deze wereld echoot je geluk van binnen roeping

Je gelooft en verwacht dat je op het punt staat geluk te krijgen,

Maar vaker amuseer je gewoon je flair

En de tijd laat je niet op adem komen

Zal niet nog een kans geven

Verfrommelt alle gedachten in een knoop,

En we volgen hem blindelings

Haastig nemen we een lange aanloop

Zodat de dageraad elke dag geluk verlicht

Is vreugde alleen maar lachen?

En zal het genoeg zijn voor ons allemaal?

Haastig nemen we een lange aanloop

Zodat de dageraad elke dag geluk verlicht

Is vreugde alleen maar lachen?

En zal het genoeg zijn voor ons allemaal?

Haastig nemen we een lange aanloop

Zodat de dageraad elke dag het geluk verlicht,

Maar is vreugde alleen maar lachen?

En zal het genoeg zijn voor ons allemaal?