Три слова - Mojento, 813

Мысли — пылесборник, крохи с пола.

В голове пусто, как разум скуп у эмбриона.

Стало быть, память расхлёбывает, задыхаясь,

Раз не смыкаю глаз всю ночь.

А впрочем, это все бедная почва,

Где старые кроны все ждут новых почек,

И так полжизни прошли в расстановке

Сомнительных мнений по местам многоточий.

Стены помнят всё, но в большей степени

Чувства прыгают с темы на тему, бьют по темени.

И только время, если хочешь знать мое мнение,

Не даст окунуться дважды в одно течение.

Надменный и правильный лекарь

Знает наперед, в какое море русло приводит реку.

Но если честно, все это даже неважно,

Когда нас мучит обоих такая жажда.

Припев:

Прошу тебя, пой мне их снова,

Где бы мы ни были, эти три слова.

Звук, когда твои стопы касаются пола

Не смог променять я на сотни губ.

Пожалуйста, гладь мне ладони

Как изумляющий первый огонь.

По ту сторону нет никого,

Кто сможет зажечь меня так, чтобы не потух.

Вырос, но не стал взрослым,

Явная сложность, погрешность — причина оплошности.

Что же до тех, кто скажет, как мы непохожи,

Должен признать, это совсем не тревожит.

Честно, правда честно, открыв моё сердце,

Ты уже не потеряешь в нем места,

Дышать только тобой и никак иначе.

Я хочу продолжить, раз уже начал.

Счастье, в груди море, и здесь для тебя

Ни единой строки под паролем.

Столько стоит ток, как по проводу

Льющий тепло и снабжающий кровью ладони.

Выполни последнюю просьбу,

Дополнив мой очерк, поставь одну точку.

Я так хочу, чтобы он был закончен тобой

И не слишком размашистым почерком.

Припев:

Прошу тебя, пой мне их снова,

Где бы мы ни были, эти три слова.

Звук, когда твои стопы касаются пола

Не смог променять я на сотни губ.

Пожалуйста, гладь мне ладони

Как изумляющий первый огонь.

По ту сторону нет никого,

Кто сможет зажечь меня так, чтобы не потух.

Дышать, дышать, дышать, дышать,

Дышать, дышать, дышать, дышать…

Прошу тебя, пой мне их снова,

Где бы мы ни были, эти три слова.

Звук, когда твои стопы касаются пола

Не смог променять я на сотни губ.

Пожалуйста, гладь мне ладони

Как изумляющий первый огонь.

По ту сторону нет никого,

Кто сможет зажечь меня так, чтобы не потух.

Gedachten zijn een stofafscheider, kruimels van de vloer.

Het hoofd is leeg, zoals de geest gierig is met het embryo.

Dus de herinnering ontwart, verstikkend,

Omdat ik de hele nacht mijn ogen niet sluit.

En toch is het allemaal arme grond,

Waar oude kronen wachten op nieuwe knoppen,

En zo ging een half leven in afstemming voorbij

Twijfelachtige meningen over plaatsen van stippen.

De muren onthouden alles, maar in grotere mate

Gevoelens springen van onderwerp naar onderwerp, slaan op de kroon.

En alleen de tijd, als je mijn mening wilt weten,

Het laat je niet twee keer in dezelfde stroom duiken.

Hooghartige en correcte dokter

Hij weet van tevoren in welke zee het kanaal de rivier leidt.

Maar om eerlijk te zijn, het maakt niet eens uit,

Als we allebei gekweld worden door zo'n dorst.

Refrein:

Ik smeek je, zing ze nog een keer voor me

Waar we ook zijn, deze drie woorden.

Het geluid als je voeten de grond raken

Ik kon niet ruilen voor honderden lippen.

Alsjeblieft, streel mijn handpalmen

Als een geweldige eerste brand.

Er is niemand aan de andere kant

Wie kan mij oplichten zodat het niet uitgaat.

Hij groeide op, maar werd niet volwassen,

Pure complexiteit, fout is de oorzaak van het onoplettendheid.

Wat betreft degenen die zeggen hoe verschillend we zijn,

Ik moet toegeven, het is helemaal niet storend.

Eerlijk, echt eerlijk, mijn hart openen

Je verliest er je plaats niet meer in,

Adem alleen jij en niets anders.

Ik wil doorgaan, aangezien ik al begonnen ben.

Geluk, in de borst de zee, en hier voor jou

Geen enkele regel onder het wachtwoord.

De stroom kost evenveel als via de draad

Warmte schenken en bloed naar de handpalmen brengen.

Vervul het laatste verzoek

Als aanvulling op mijn essay, zet een punt.

Ik wil zo graag dat het door jou wordt afgemaakt

En niet te vegen handschrift.

Refrein:

Ik smeek je, zing ze nog een keer voor me

Waar we ook zijn, deze drie woorden.

Het geluid als je voeten de grond raken

Ik kon niet ruilen voor honderden lippen.

Alsjeblieft, streel mijn handpalmen

Als een geweldige eerste brand.

Er is niemand aan de andere kant

Wie kan mij oplichten zodat het niet uitgaat.

Adem, adem, adem, adem,

Adem, adem, adem, adem...

Ik smeek je, zing ze nog een keer voor me

Waar we ook zijn, deze drie woorden.

Het geluid als je voeten de grond raken

Ik kon niet ruilen voor honderden lippen.

Alsjeblieft, streel mijn handpalmen

Als een geweldige eerste brand.

Er is niemand aan de andere kant

Wie kan mij oplichten zodat het niet uitgaat.