La Pianura Dei Sette Fratelli - Modena City Ramblers, The Gang

Terra e Acqua e Vento

Non c’era tempo per la paura

Nati sotto la stella quella più bella della pianura

Avevano una falce e mani grandi da contadini

E prima di dormire un «padre nostro» come da bambini

Sette figlioli sette di pane e miele a chi li do

Sette come le note una canzone gli canterò

E Pioggia e Neve e Gelo e fola e fuoco insieme al vino

E vanno via i pensieri insieme al fumo su per il camino

Avevano un granaio e il passo a tempo di chi sa ballare

Di chi per la vita prende il suo amore e lo sa portare

Sette fratelli sette di pane e miele a chi li do

Non li darò alla guerra all’uomo nero non li darò

Nuvola Lampo e Tuono non c'è perdono per quella notte

Che gli squadristi vennero e via li portarono coi calci e le botte

Avevano un saluto e degli abbracci quello più forte

Avevano lo sguardo quello di chi va incontro alla sorte

Sette figlioli sette sette fratelli a chi li do

Ci disse la Pianura questi miei figli mai li scorderò

Sette uomini sette sette ferite e sette solchi

Ci disse la pianura i figli di Alcide non sono mai morti

In quella pianura da Valle Re ai Campi Rossi

Noi ci passammo un giorno e in mezzo alla nebbia

Ci scoprimmo commossi

Aarde en water en wind

Er was geen tijd voor angst

Geboren onder de ster, de mooiste op de vlakte

Ze hadden een zeis en grote boerenhanden

En voor het slapen gaan, een "vader van ons" als een kind

Zeven kinderen zeven van brood en honing aan wie ik ze geef

Zeven als de noten zal ik een lied voor hem zingen

En regen en sneeuw en vorst en sprookje en vuur samen met wijn

En gedachten gaan weg samen met de rook door de schoorsteen

Ze hadden een schuur en het tempo van degenen die kunnen dansen

Van degenen die zijn liefde voor het leven nemen en weten hoe ze die moeten dragen

Zeven broers zeven van brood en honing aan wie ik ze geef

Ik zal ze niet aan de oorlog geven, aan de zwarte man, ik zal ze niet geven

Cloud Lightning en Thunder er is geen vergeving voor die nacht

Dat de squadristi kwamen en ze wegnamen met trappen en klappen

Ze kregen een groet en knuffelden de sterkste

Ze hadden de blik van degenen die het lot ontmoeten

Zeven kinderen zeven zeven broers aan wie ik ze geef

De Vlakte vertelde ons dat deze kinderen van mij ik nooit zal vergeten

Zeven mannen zeven wonden en zeven voren

De vlakte vertelde ons dat Alcide's kinderen nooit stierven

In die vlakte van Valle Re naar Campi Rossi

We hebben daar een dag doorgebracht en midden in de mist

We merkten dat we verhuisd waren