Per I Morti Di Reggio Emilia - Modena City Ramblers

Compagno cittadino, fratello partigiano

Teniamoci per mano in questi giorni tristi:

Di nuovo a Reggio Emilia, di nuovo là in Sicilia

Son morti dei compagni per mano dei fascisti

Di nuovo, come un tempo, sopra l’Italia intera

Fischia il vento e urla la bufera

A diciannove anni è morto Ovidio Franchi

Per quelli che son stanchi o sono ancora incerti

Lauro Farioli è morto per riparare al torto

Di chi si è già scordato di Duccio Galimberti

Son morti sui vent’anni, per il nostro domani:

Son morti come vecchi partigiani

Marino Serri è morto, è morto Afro Tondelli

Ma gli occhi dei fratelli si son tenuti asciutti

Compagni, sia ben chiaro che questo sangue amaro

Versato a Reggio Emilia, è sangue di noi tutti

Sangue del nostro sangue, nervi di nostri nervi

Come fu quello di fratelli Cervi

Il solo vero amico che abbiamo al fianco adesso

È sempre quello stesso che fu con noi in montagna

Ed il nemico attuale è sempre e ancora eguale

A quel che combattemmo sui nostri monti e in Spagna

Uguale è la canzone che abbiamo da cantare:

Scarpe rotte eppur bisogna andare

Compagno Ovidio Franchi, compagno Afro Tondelli

E voi, Marino Serri, Reverberi e Farioli

Dovremo tutti quanti aver, d’ora in avanti

Voialtri al nostro fianco, per non sentirci soli

Morti di Reggio Emilia, uscite dalla fossa

Fuori a cantar con noi Bandiera rossa!

Fuori a cantar con noi Bandiera rossa!

Kameraad burger, broeder partizaan

Laten we elkaars hand vasthouden in deze droevige dagen:

Terug in Reggio Emilia, daar op Sicilië

Kameraden stierven door toedoen van de fascisten

Nogmaals, zoals in het verleden, over heel Italië

De wind fluit en de storm schreeuwt

Ovidio Franchi stierf op negentienjarige leeftijd

Voor wie moe is of nog twijfelt

Lauro Farioli stierf om het verkeerde recht te zetten

Wie is Duccio Galimberti . al vergeten

Ze stierven in de twintig, voor onze morgen:

Ze stierven als oude partizanen

Marino Serri is dood, Afro Tondelli is dood

Maar de ogen van de broers bleven droog

Kameraden, laat het duidelijk zijn dat dit bittere bloed

Gemorst in Reggio Emilia, het is het bloed van ons allemaal

Bloed van ons bloed, zenuwen van onze zenuwen

Net als die van de gebroeders Cervi

De enige echte vriend die we nu aan onze zijde hebben

Het is altijd dezelfde die bij ons in de bergen was

En de huidige vijand is altijd en nog steeds dezelfde

Over wat we vochten op onze bergen en in Spanje

Hetzelfde is het lied dat we moeten zingen:

Kapotte schoenen en toch moet je gaan

Kameraad Ovidio Franchi, kameraad Afro Tondelli

En jij, Marino Serri, Reverberi en Farioli

We zullen vanaf nu allemaal moeten hebben

Jullie anderen aan onze zijde, om je niet alleen te voelen

Dood van Reggio Emilia, kom uit de pit

Samen met ons de Rode Vlag zingen!

Samen met ons de Rode Vlag zingen!