Oltre Il Ponte - Modena City Ramblers, Moni Ovadia

O ragazza dalle guance di pesca

O ragazza dalle guance d’aurora

Io spero che a narrarti riesca

La mia vita all’età che tu hai ora

Coprifuoco, la truppa tedesca

La città dominava, siam pronti

Chi non vuole chinare la testa

Con noi prenda la strada dei monti

Silenziosa sugli aghi di pino

Su spinosi ricci di castagna

Una squadra nel buio mattino

Discendeva l’oscura montagna

La speranza era nostra compagna

A assaltar caposaldi nemici

Conquistandoci l’armi in battaglia

Scalzi e laceri eppure felici

Avevamo vent’anni e oltre il ponte

Oltre il ponte ch'è in mano nemica

Vedevam l’altra riva, la vita

Tutto il bene del mondo oltre il ponte

Tutto il male avevamo di fronte

Tutto il bene avevamo nel cuore

A vent’anni la vita è oltre il ponte

Oltre il fuoco comincia l’amore

Non è detto che fossimo santi

L’eroismo non è sovrumano

Corri, abbassati, dai balza avanti!

Ogni passo che fai non è vano

Vedevamo a portata di mano

Oltre il tronco il cespuglio il canneto

L’avvenire di un mondo piu' umano

E più giusto più libero e lieto

Ormai tutti han famiglia hanno figli

Che non sanno la storia di ieri

Io son solo e passeggio fra i tigli

Con te cara che allora non c’eri

E vorrei che quei nostri pensieri

Quelle nostre speranze di allora

Rivivessero in quel che tu speri

O ragazza color dell’aurora

Avevamo vent’anni e oltre il ponte

Oltre il ponte ch'è in mano nemica

Vedevam l’altra riva, la vita

Tutto il bene del mondo oltre il ponte

Tutto il male avevamo di fronte

Tutto il bene avevamo nel cuore

A vent’anni la vita è oltre il ponte

Oltre il fuoco comincia l’amore

Avevamo vent’anni e oltre il ponte

Oltre il ponte ch'è in mano nemica

Vedevam l’altra riva, la vita

Tutto il bene del mondo oltre il ponte

Tutto il male avevamo di fronte

Tutto il bene avevamo nel cuore

A vent’anni la vita è oltre il ponte

Oltre il fuoco comincia l’amore

O perzikkleurige meid

O meisje met de wangen van de dageraad

Ik hoop dat het lukt om je te vertellen

Mijn leven op de leeftijd die je nu hebt

Avondklok, de Duitse troepen

De stad domineerde, we zijn er klaar voor

Wie wil er niet zijn hoofd buigen?

Neem met ons de weg naar de bergen

Stil op dennennaalden

Op doornige kastanje-egels

Een team in de donkere ochtend

De donkere berg daalde neer

Hoop was onze metgezel

Om vijandelijke bolwerken aan te vallen

Onze wapens veroveren in de strijd

Op blote voeten en aan flarden maar toch blij

We waren twintig en over de brug

Voorbij de brug die in handen van de vijand is

We zagen de andere oever, het leven

Al het goede in de wereld voorbij de brug

Al het kwaad waarmee we werden geconfronteerd

We hadden al het goede in ons hart

Op twintig is het leven voorbij de brug

Voorbij het vuur begint liefde

Het is niet zeker dat we heiligen waren

Heldendom is niet bovenmenselijk

Ren, ga naar beneden, kom op, spring voorwaarts!

Elke stap die je zet is niet tevergeefs

We zagen bij de hand

Voorbij de stam de struik het riet

De toekomst van een meer menselijke wereld

Het is eerlijker, vrijer en gelukkiger

Nu hebben alle gezinnen kinderen

Wie kent het verhaal van gisteren niet

Ik ben alleen en ik loop tussen de lindebomen

Met jou lieverd die er toen niet was

En ik zou graag die gedachten van ons willen

Die van onze hoop toen

Herbeleef in wat je hoopt

O meisje in de kleur van de dageraad

We waren twintig en over de brug

Voorbij de brug die in handen van de vijand is

We zagen de andere oever, het leven

Al het goede in de wereld voorbij de brug

Al het kwaad waarmee we werden geconfronteerd

We hadden al het goede in ons hart

Op twintig is het leven voorbij de brug

Voorbij het vuur begint liefde

We waren twintig en over de brug

Voorbij de brug die in handen van de vijand is

We zagen de andere oever, het leven

Al het goede in de wereld voorbij de brug

Al het kwaad waarmee we werden geconfronteerd

We hadden al het goede in ons hart

Op twintig is het leven voorbij de brug

Voorbij het vuur begint liefde