L'Unica Superstite - Modena City Ramblers, FIAMMA

A Bettola stava scendendo la sera e

Lilli era pronta per andare a dormire

Birocciai e sfollati per il coprifuoco

Ritornavano a cercare un riparo

Era il '44 sui monti di Reggio

La notte di San Giovanni

La ronda ha scoperto tre partigiani

Venuti per distruggere il ponte

I partigiani hanno ucciso un tedesco ma un altro ha dato l’allarme

Il comando SS ha deciso di fare una rappresaglia esemplare

La notte i soldati armati di mitra sono andati casa per casa

Avevano l’ordine di uccidere tutti, uomini donne e bambini

Li hanno svegliati, radunati in cucina poi hanno sparato una raffica

Lilli è caduta tra il nonno e la nonna coperta del suo e il loro sangue

I soldati avevano portato benzina e hanno incendiato le case

Ma Lilli era viva, è riuscita a arrivare alla finestra e lasciarsi cadere

Ma la casa bruciava e sarebbe caduta

Su Lilli come un colpo di grazia

È molto difficile scappare lontano

A undici anni con la gola ferita

E sentiva le grida mischiate agli spari

E le bestie nitrire impazzite

E le voci metalliche degli ufficiali

E sentiva il calore del fuoco

L’hanno trovata soltanto al mattino

Ferita bruciata ma viva

Il postino l’ha messa sulla bicicletta

E portata dai parenti in pianura

Poi Lilli è guarita e la guerra è finita

E i tedeschi se ne sono partiti

Ma per molti anni ha sognato gli spari

E non le usciva la voce

Ora Lilli vive una vita serena ed è nonna di tanti nipoti

Ma a volte si sveglia con gli occhi aperti nel buio

E rivede la Bettola in fiamme

De avond viel in Bettola en

Lilli was klaar om te gaan slapen

Birocciai en evacués voor de avondklok

Ze keerden terug om onderdak te zoeken

Het was 1944 in de bergen van Reggio

De nacht van San Giovanni

De patrouille ontdekte drie partizanen

Kom om de brug te vernietigen

De partizanen doodden een Duitser, maar een ander sloeg alarm

Het SS-commando heeft besloten een voorbeeldige vergelding te doen

's Nachts gingen de met machinegeweren bewapende soldaten van huis tot huis

Ze hadden orders om iedereen te doden, mannen, vrouwen en kinderen

Ze maakten ze wakker, verzamelden zich in de keuken en vuurden toen een salvo af

Lilli viel tussen haar grootvader en grootmoeder bedekt met haar en hun bloed

De soldaten hadden benzine meegebracht en de huizen in brand gestoken

Maar Lilli leefde, ze slaagde erin om bij het raam te komen en zichzelf te laten vallen

Maar het huis brandde en zou vallen

Over Lilli als een genadeslag

Het is erg moeilijk om ver te ontsnappen

Om elf uur met een gewonde keel

En hij hoorde het geschreeuw vermengd met de schoten

En de beesten hinniken als een gek

En de metalen stemmen van de officieren

En hij voelde de hitte van het vuur

Ze vonden het alleen in de ochtend

Wond verbrand maar levend

De postbode zette haar op de fiets

En gedragen door familieleden op de vlakten

Toen herstelde Lilli zich en was de oorlog voorbij

En de Duitsers vertrokken

Maar jarenlang droomde hij van fotograferen

En haar stem kwam er niet uit

Nu leidt Lilli een vredig leven en is ze de grootmoeder van vele kleinkinderen

Maar soms wordt hij wakker met zijn ogen open in het donker

En hij ziet de Bettola weer in vlammen opgaan