Зи-Зи - Михаил Шуфутинский

А во дворе ее мы звали просто Зинкой, теперь ее зовут Зи-Зи, Зи-Зи.

Она проходит мимо нас, как та картинка, с обложки, где к ней пририсован лимузин.

Я помню, как мы с нею в салочки гоняли и, как на саночках катились вниз,

Но вот мелькнули годы, и ее украли, а, может, просто увезли в другую жизнь.

Припев:

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе прощальное мерси».

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе мое прощальное мерси».

И пусть теперь уж не вернуть тех дней обратно, но вспоминаю я, скрывая боль,

Как целовались с нею мы за голубятней, и сизый голубь ворковал нам про любовь.

Ах, годы детства, первые любви картинки!

И пусть у ног твоих Чикаго и Париж,

Но для меня по-прежнему ты та же Зинка, вернись, я все прощу, ну,

что же ты молчишь?

Припев:

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе прощальное мерси».

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе мое прощальное мерси».

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе прощальное мерси».

А где теперь моя Зи-Зи, моя Зи-Зи?

Ты у подъезда, ее шеф, притормози,

Притормози, я лишь скажу моей Зи-Зи: «За все тебе мое прощальное мерси».

En op de binnenplaats noemden we haar gewoon Zinka, nu is haar naam Zi-Zi, Zi-Zi.

Ze loopt langs ons heen, zoals die foto van de hoes, waar een limousine aan vast zit.

Ik herinner me hoe zij en ik tags aanreden en hoe we naar beneden rolden op sleeën,

Maar toen gingen er jaren voorbij en werd ze gestolen, of misschien gewoon meegenomen naar een ander leven.

Refrein:

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor iedereen vaarwel merci."

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor jullie allemaal, mijn vaarwel merci."

En ook al is het nu onmogelijk om terug te keren naar die tijd, maar ik herinner me, de pijn verbergend,

Hoe we kusten achter de duiventil, en de duif kirde voor ons over liefde.

Ah, de kinderjaren, de eerste liefdesfoto's!

En laat Chicago en Parijs aan je voeten liggen,

Maar voor mij ben je nog steeds dezelfde Zinka, kom terug, ik zal alles vergeven, nou ja,

waarom ben je stil?

Refrein:

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor iedereen vaarwel merci."

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor jullie allemaal, mijn vaarwel merci."

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor iedereen vaarwel merci."

En waar is nu mijn Zi-Zi, mijn Zi-Zi?

Je staat bij de ingang, haar baas, rustig aan,

Rustig aan, ik zeg gewoon tegen mijn Zi-Zi: "Voor jullie allemaal, mijn vaarwel merci."