Наколочка - Михаил Шуфутинский

Ты на теле не скрывая носишь красоту

Как ты это называешь кажется тату,

Но свою рубашку не расстегиваю я Притаилась там нако-наколочка моя

Припев: Прошлась по коже иголка-иголочка

Как по душе потопталась судьба

С тех пор осталась наколка-наколочка

И я забыл бы да только нельзя

Погуляла понад сердцем тонкая игла

Рисовала синим цветом храма купола

Сколько сердце насчитало этих куполов

Столько лет платил я по счетам моих долгов

Припев.

Две картинки как две жизни красота и боль

И совсем другим себя я чувствую с тобой

Может быть как глупый мальчик я скажу люблю

Только это я уже нигде не наколю

Припев.

Je draagt ​​schoonheid op je lichaam zonder je te verstoppen

Hoe noem je het, het lijkt wel een tatoeage,

Maar ik knoop mijn overhemd niet los

Koor: Een naald-naald ging door de huid

Hoe het lot de ziel vertrapte

Sindsdien is er een tatoeage gebleven

En ik zou vergeten ja alleen jij kan dat niet

Een dunne naald liep over het hart

Geschilderd in blauw de tempelkoepel

Hoeveel harten hebben deze koepels geteld

Al zoveel jaren heb ik mijn schulden afbetaald

Refrein.

Twee foto's als twee levens schoonheid en pijn

En ik voel me heel anders bij jou

Misschien zal ik als een domme jongen liefde zeggen

Alleen plak ik het nergens

Refrein.