Поезда - Михаил Шуфутинский

Приумолкли все кореша, и качнулся наш спецвагон,

Я на нары лег, не спеша, на пути большой перегон.

И притих пока весь этап, и мелькает вслед семафор,

И торчит во рту, словно кляп, мой изжеванный «Беломор».

Припев:

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

А мешки конвой, все до дна, в каждой камере теребил,

Но начальничек с бодуна, не особенно в зубы бил.

Здешней публике по суду за украденный чемодан —

Вечно писаный на роду, бритый наголо Магадан.

Припев:

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

И заснул сосед, старый вор, и пора уже щёки брить,

И погас давно «Беломор», но мне лень его прикурить.

Я сочувствую всем больным, фраерам прощу их долги.

И зачем же я стал блатным, проиграл в буру сапоги?

Припев:

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

Поезда идут, поезда, все на северный на восток и мне кажется, никогда не

закончится этот срок.

Alle homies zwegen, en onze speciale wagen schommelde,

Ik ging langzaam op het bed liggen, onderweg was er een groot podium.

En tot nu toe is het hele podium tot rust gekomen, en de semafoor flikkert na,

En steekt als een prop in mijn mond, mijn gekauwde "Belomor".

Refrein:

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.

En de konvooizakken, helemaal tot op de bodem, trokken elke cel binnen,

Maar de baas, met een kater, sloeg hem niet echt op zijn tanden.

Het lokale publiek staat terecht voor de gestolen koffer -

Eeuwig geschreven op de familie, kaalgeschoren Magadan.

Refrein:

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.

En de buurman viel in slaap, de oude dief, en het is tijd om zijn wangen te scheren,

En Belomor is lang geleden uitgegaan, maar ik ben te lui om het aan te steken.

Ik leef mee met alle zieken, ik zal de broeders hun schulden kwijtschelden.

En waarom werd ik een misdadiger, verloor ik mijn laarzen in borax?

Refrein:

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.

Treinen gaan, treinen, allemaal in het noordoosten en het lijkt me nooit

deze periode loopt af.