Остановите - Михаил Шуфутинский

Птица в небо улетает, и сердце рвется мое на части.

Где ты, любовь моя, ну, где ты?

Мы упустили эту птицу счастья.

След ее в ночи растает, никто не знает, когда же птица к нам возвратится.

Но ты ко мне вернись.

Припев:

Остановите ее, остановите, ведь без любимой я одинок.

На берег моря ее верните, где мы упали в морской песок.

Солнца луч на землю падал, на смуглом теле полоски света.

И даже море стало сладким, где целовались в лучах рассвета.

А на песке рисунок страсти пусть море смыло, но не забыл я,

Как ты любила.

Вернись ко мне, вернись!

Припев:

Остановите ее, остановите, ведь без любимой я одинок.

На берег моря ее верните, где мы упали в морской песок.

Остановите ее, остановите, пускай волшебным взмахнет крылом.

Хочу с любимой в объятиях слиться, как эти волны с морским песком.

De vogel vliegt de lucht in en mijn hart wordt aan stukken gescheurd.

Waar ben je, mijn liefste, nou, waar ben je?

We hebben deze geluksvogel gemist.

Haar spoor zal smelten in de nacht, niemand weet wanneer de vogel naar ons terugkeert.

Maar je komt bij mij terug.

Refrein:

Stop haar, stop haar, want zonder mijn geliefde ben ik alleen.

Breng het terug naar de kust, waar we in het zeezand vielen.

De zonnestraal viel op de grond, op het donkere lichaam waren lichtstrepen.

En zelfs de zee werd zoet, waar ze kusten in de stralen van de dageraad.

En op het zand, laat de zee de tekening van passie wegspoelen, maar ik vergat het niet,

Wat hield je van.

Kom terug naar mij, kom terug!

Refrein:

Stop haar, stop haar, want zonder mijn geliefde ben ik alleen.

Breng het terug naar de kust, waar we in het zeezand vielen.

Stop haar, stop haar, laat haar magisch met haar vleugel klapperen.

Ik wil samensmelten met mijn geliefde in mijn armen, zoals deze golven met zeezand.