Любовь жива - Михаил Шуфутинский , Варвара Комиссарова

Я давно не видел этих глаз.

Почему же ты сейчас молчишь?

Расскажи мне что-нибудь про нас,

Только ты так нежно говоришь.

Растворился этот дивный сон,

Где как в сказке только я и ты.

Где сердца стучали, стучали в унисон,

Где всегда cбываются мечты.

А все, что с нами раньше было, было.

Не будем мы с тобою вспоминать сейчас.

Любовь жива, и сердце, сердце не остыло.

Ты все прочтешь по блеску моих глаз.

Ну, зачем мы спорили с судьбой,

Погружаясь в бездну суеты?

Почему была я не с тобой,

Почему со мною был не ты?

Но любовь решила все за нас,

Разобравшись в лабиринте грез.

В недосказанности наших, наших фраз.

Мы с тобой надолго и всерьез.

А все, что с нами раньше было, было.

Не будем мы с тобою вспоминать сейчас.

Любовь жива, и сердце, сердце не остыло.

Ты все прочтешь по блеску моих глаз.

А все, что с нами раньше было, было.

Не будем мы с тобою вспоминать сейчас.

Любовь жива, и сердце, сердце не остыло.

Ты все прочтешь по блеску моих глаз.

Любовь жива, и сердце, сердце не остыло.

Ты все прочтешь по блеску моих глаз.

Ik heb die ogen al lang niet meer gezien.

Waarom zwijg je nu?

Vertel me iets over ons

Alleen jij praat zo zacht.

Deze wonderlijke droom is verdwenen

Waar, als in een sprookje, alleen ik en jij.

Waar harten kloppen, kloppen in koor,

Waar dromen altijd uitkomen.

En alles wat ons eerder is overkomen was.

We zullen het ons nu niet meer herinneren.

Liefde leeft, en het hart, het hart is niet afgekoeld.

Je leest alles bij de glans van mijn ogen.

Wel, waarom hadden we ruzie met het lot,

Onderdompelen in de afgrond van gedoe?

Waarom was ik niet bij jou?

Waarom was je niet bij mij?

Maar liefde besliste alles voor ons,

Na het uitzoeken in het labyrint van dromen.

In de toespeling van onze, onze zinnen.

We zijn al lang en serieus bij je.

En alles wat ons eerder is overkomen was.

We zullen het ons nu niet meer herinneren.

Liefde leeft, en het hart, het hart is niet afgekoeld.

Je leest alles bij de glans van mijn ogen.

En alles wat ons eerder is overkomen was.

We zullen het ons nu niet meer herinneren.

Liefde leeft, en het hart, het hart is niet afgekoeld.

Je leest alles bij de glans van mijn ogen.

Liefde leeft, en het hart, het hart is niet afgekoeld.

Je leest alles bij de glans van mijn ogen.