Любимая - Михаил Шуфутинский

Я пишу твоё имя на мокром окне

Дождь холодный напомнил опять о тебе

Ну скажи, как ты там без меня, моя любимая?

И невольной тоской на ветках уснёт

Осень рыжая к тебе принесёт

Чтоб спросить, как ты там без меня, моя любимая?

И всё бы ничего, но скребутся кошки

Порвалась, как на зло, первая струна

Я имя написал на слепом окошке

Любимая,

А помнишь, возле дома с тобой встречались

Гуляли беззаботные до утра,

А мы с тобою так и не попрощались

В полумраке вечернем квартиры пустой

Я рисую твой образ до боли родной

Ну скажи, как ты там без меня, моя любимая?

А на улице дождик и листья кружат

Мне так хочется твою руку держать

И спросить, как ты там без меня, моя любимая?

И всё бы ничего, но скребутся кошки

Порвалась, как на зло, первая струна

Я имя написал на слепом окошке

Любимая,

А помнишь, возле дома с тобой встречались

Гуляли беззаботные до утра,

А мы с тобою так и не попрощались

И всё бы ничего, но скребутся кошки

Порвалась, как на зло, первая струна

Я имя написал на слепом окошке

Любимая,

А помнишь, возле дома с тобой встречались

Гуляли беззаботные до утра,

А мы с тобою так и не попрощались

Ik schrijf je naam op het natte raam

De koude regen deed me weer aan jou denken

Nou, vertel me, hoe gaat het zonder mij, mijn liefste?

En onwillekeurig verlangen op de takken zal in slaap vallen

Rode herfst zal je brengen

Om te vragen hoe gaat het zonder mij, mijn liefste?

En alles zou in orde zijn, maar katten krabben

Gebroken, alsof het kwaad, de eerste snaar

Ik schreef mijn naam op het blinde raam

Schat,

Weet je nog, we ontmoetten je in de buurt van het huis?

Ze liepen zorgeloos tot de ochtend,

En jij en ik hebben nooit afscheid genomen

In de schemering van de avond is het appartement leeg

Ik teken jouw beeld naar de pijn van mezelf

Nou, vertel me, hoe gaat het zonder mij, mijn liefste?

En op straat regent het en de bladeren cirkelen

Ik wil zo graag je hand vasthouden

En vraag hoe gaat het zonder mij, mijn liefste?

En alles zou in orde zijn, maar katten krabben

Gebroken, alsof het kwaad, de eerste snaar

Ik schreef mijn naam op het blinde raam

Schat,

Weet je nog, we ontmoetten je in de buurt van het huis?

Ze liepen zorgeloos tot de ochtend,

En jij en ik hebben nooit afscheid genomen

En alles zou in orde zijn, maar katten krabben

Gebroken, alsof het kwaad, de eerste snaar

Ik schreef mijn naam op het blinde raam

Schat,

Weet je nog, we ontmoetten je in de buurt van het huis?

Ze liepen zorgeloos tot de ochtend,

En jij en ik hebben nooit afscheid genomen