Кто был ничем... - Михаил Шуфутинский

Я мальчишка беспризорный, голь-сирота, революционный сын своей страны босой.

Дайте медный грошик, гражданин хороший, Вам вернётся рубль золотой.

Дайте медный грошик, гражданин хороший, Вам вернётся рубль золотой.

На грошик этот леденцов вразвес барышне своей куплю любимой.

Мимо, не проходите мимо — она ворованных не ест.

Гражданин, товарищ, барин!

Дай закурить!

Табачка дымок щекочет ноздри босякам.

А за папироску тётка очень просто мне насыплет семечек стакан.

А за папироску тётка очень просто мне насыплет семечек стакан.

Коммунистический вам шлю привет, жулики мои, разрухи дети.

Ветер, всю ночь гуляет ветер, а в Губчека не гаснет свет.

Стало холодать под вечер на чердаке, грех сказать, но только было при царе

теплей.

Лужи ночь сковала, крыша — одеяло, а перина — шкаф без стенок и дверей.

И снится мне, что всё наоборот: я богат и сыт, живу в Париже.

Ближе… Открыл глаза и вижу, что рядом спит облезлый кот.

Ближе… Открыл глаза и вижу, что рядом спит облезлый кот.

Я мальчишка беспризорный, голь-сирота, революционный сын своей страны босой.

Дайте медный грошик, гражданин хороший, Вам вернётся рубль золотой.

Дайте медный грошик, гражданин хороший, Вам вернётся рубль золотой.

Я — депутат советской улицы, выдали мандат на чердаке мне.

Дремлет старик на лавке древний… Кто был ничем, тот стал никем.

Дремлет старик на лавке древний… Кто был ничем, тот стал никем.

Ik ben een dakloze jongen, een wees, een revolutionaire zoon van mijn land op blote voeten.

Geef me een cent, goede burger, je krijgt een gouden roebel terug.

Geef me een cent, goede burger, je krijgt een gouden roebel terug.

Voor een cent van deze lolly's per gewicht koop ik mijn geliefde dame.

Verleden, kom niet langs - ze eet geen gestolen goederen.

Burger, kameraad, heer!

Laat me roken!

Tabaksrook prikkelt de neusgaten van zwervers.

En voor een sigaret zal mijn tante heel eenvoudig een glas zaadjes voor me inschenken.

En voor een sigaret zal mijn tante heel eenvoudig een glas zaadjes voor me inschenken.

Ik stuur je communistische groeten, mijn oplichters, verwoestende kinderen.

Wind, de wind waait de hele nacht, maar het licht gaat niet uit in Gubchek.

Het begon 's avonds koud te worden op zolder, het is zonde om te zeggen, maar het was alleen onder de tsaar

warmer.

De plassen waren 's nachts geketend, het dak was een deken en het veren bed was een kast zonder muren en deuren.

En ik droom dat het tegenovergestelde waar is: ik ben rijk en weldoorvoed, ik woon in Parijs.

Dichterbij... Ik deed mijn ogen open en ik zie dat er vlakbij een armoedige kat slaapt.

Dichterbij... Ik deed mijn ogen open en ik zie dat er vlakbij een armoedige kat slaapt.

Ik ben een dakloze jongen, een wees, een revolutionaire zoon van mijn land op blote voeten.

Geef me een cent, goede burger, je krijgt een gouden roebel terug.

Geef me een cent, goede burger, je krijgt een gouden roebel terug.

Ik ben een afgevaardigde van de Sovjetstraat, ik kreeg een mandaat op zolder.

Een oude man sluimert op een eeuwenoude bank... Wie niets was, is niets geworden.

Een oude man sluimert op een eeuwenoude bank... Wie niets was, is niets geworden.