Кручина - Михаил Шуфутинский

Уродилась в поле рожь, выросла до неба.

Отлежалась в закромах добрая мука.

Получилось из муки, та горбушка хлеба,

Что ладошкою легла сверху на стакан.

Припев:

Я, тоска-кручина, сегодня — твой.

Есть одна причина, хоть волком вой.

Отпущу подпругу, вина налью,

Поминая друга слезу пролью.

Сок течет с березы, весенний Спас,

А мужские слезы — не напоказ.

Оттого-то с ними наедине

Так спокойно мне, так спокойно мне.

А по скатерти судьбы, вдоль каймы багряной

Тянет времени игла прошлых дней стежки.

И уходят мужики как-то слишком рано.

Видно, Господу нужней наши мужики.

Припев:

Я, тоска-кручина, сегодня — твой.

Есть одна причина, хоть волком вой.

Отпущу подпругу, вина налью,

Поминая друга слезу пролью.

Сок течет с березы, весенний Спас,

А мужские слезы — не напоказ.

Оттого-то с ними наедине

Так спокойно мне, так спокойно мне.

В чистом поле, средь снегов, стежка закружилась.

По которой человек свой окончил путь.

А в этом мире ничего не переменилось,

Просто стало на Земле холодней чуть-чуть.

Припев:

Я, тоска-кручина, сегодня — твой.

Есть одна причина, хоть волком вой.

Отпущу подпругу, вина налью,

Поминая друга слезу пролью.

Сок течет с березы, весенний Спас,

А мужские слезы — не напоказ.

Оттого-то с ними наедине

Так спокойно мне, так спокойно мне.

Rogge werd geboren in het veld, groeide naar de lucht.

Goed meel lag in de bakken.

Het bleek uit meel, die korst van brood,

Dat haar handpalm op het glas lag.

Refrein:

Ik, melancholische klootzak, vandaag is van jou.

Er is één reden, namelijk het gehuil van een wolf.

Ik laat de singel los, ik schenk de wijn in,

Een vriend herinneren, een traan laten.

Sap vloeit voort uit een berk, lentekuuroorden,

En mannentranen zijn niet voor de show.

Daarom alleen met hen

Zo kalm voor mij, zo kalm voor mij.

En langs het tafelkleed van het lot, langs de karmozijnrode rand

De naald van de afgelopen dagen trekt de hechtingen.

En de mannen vertrekken op de een of andere manier te vroeg.

Het is duidelijk dat de Heer onze mannen meer nodig heeft.

Refrein:

Ik, melancholische klootzak, vandaag is van jou.

Er is één reden, namelijk het gehuil van een wolf.

Ik laat de singel los, ik schenk de wijn in,

Een vriend herinneren, een traan laten.

Sap vloeit voort uit een berk, lentekuuroorden,

En mannentranen zijn niet voor de show.

Daarom alleen met hen

Zo kalm voor mij, zo kalm voor mij.

In het open veld, tussen de sneeuw, begon de steek te draaien.

Volgens welke een persoon zijn pad beëindigde.

En er is niets veranderd in deze wereld

Het werd net een beetje kouder op aarde.

Refrein:

Ik, melancholische klootzak, vandaag is van jou.

Er is één reden, namelijk het gehuil van een wolf.

Ik laat de singel los, ik schenk de wijn in,

Een vriend herinneren, een traan laten.

Sap vloeit voort uit een berk, lentekuuroorden,

En mannentranen zijn niet voor de show.

Daarom alleen met hen

Zo kalm voor mij, zo kalm voor mij.