Красавец Оливье - Михаил Шуфутинский , Александр Куликов

Мы так боимся возраста примет;

И прячем взгляд, и выглядим устало

Еще вчера нам было 20 лет…

Дня не прошло, а юности не стало

Взмахнуло годы время помелом;

Ему то что?

Ни дна нет, ни покрышки

И вот уже, за дружеским столом

Сидят сороколетние мальчишки

Припев:

Пусть будет скатерть белой и пусть гостит в семье

Бутылок запотелых, красавец оливье

И мы чтоб, до рассвета, за дружеским столом —

Сидели с песней этой, которую поём

Не раз мы шли по тоненькому льду;

Не раз пришлось сражаться нам с судьбою,

А если кто-то попадал в беду

Мы выноси на руках из боя

И не было: ни слез, ни лишних слов;

И не пытались мы себя прославить

Ты подскользнулся, я уже готов

Плечо свое тебе — мой друг, подставить

Припев:

Пусть будет скатерть белой и пусть гостит в семье

Бутылок запотелых, красавец оливье

И мы чтоб, до рассвета, за дружеским столом —

Сидели с песней этой, которую поём

И заносило нас на вираже

И от погонь мы лихо уходили

Все потому, что пацаны в душе!

Мы остаемся теми же, кем были

По этой жизни шли мы напролом

Она стегала нас без передышки

И вот, сидим за дружеским столом —

Заметно повзрослевшие мальчишки!

Припев:

Пусть будет скатерть белой и пусть гостит в семье

Бутылок запотелых, красавец оливье

И мы чтоб, до рассвета, за дружеским столом —

Сидели с песней этой, которую поём

We zijn zo bang dat de leeftijd zal duren;

En we verbergen onze ogen, en we zien er moe uit

Gisteren waren we 20 jaar...

Er is geen dag voorbijgegaan en de jeugd is weg

De tijd veegde de jaren met een bezemsteel;

Wat gaat het hem aan?

Er is geen bodem, geen band

En nu aan de gezellige tafel

Veertigjarige jongens zitten

Refrein:

Laat het tafelkleed wit zijn en laat het bij de familie blijven

Mistige flessen, knappe Olivier

En wij, tot het ochtendgloren, aan een vriendelijke tafel -

Zat met dit lied dat we zingen

Meer dan eens liepen we op dun ijs;

Meer dan eens moesten we vechten met het lot,

En als iemand in de problemen komt

We halen de strijd uit onze handen

En er waren geen tranen, geen onnodige woorden;

En we hebben niet geprobeerd onszelf te verheerlijken

Je gleed uit, ik ben klaar

Je schouder naar jou - mijn vriend, plaatsvervanger

Refrein:

Laat het tafelkleed wit zijn en laat het bij de familie blijven

Mistige flessen, knappe Olivier

En wij, tot het ochtendgloren, aan een vriendelijke tafel -

Zat met dit lied dat we zingen

En bracht ons naar de bocht

En we verlieten beroemd de achtervolging

Allemaal omdat de jongens onder de douche staan!

We blijven zoals we waren

Door dit leven gingen we vooruit

Ze sloeg ons non-stop

En nu zitten we aan een vriendelijke tafel -

Aanzienlijk volwassen jongens!

Refrein:

Laat het tafelkleed wit zijn en laat het bij de familie blijven

Mistige flessen, knappe Olivier

En wij, tot het ochtendgloren, aan een vriendelijke tafel -

Zat met dit lied dat we zingen