Гулливер - Михаил Шуфутинский

1. Жил-был матрос, ты верь — не верь, но бес его попутал.

И вот однажды Гулливер подался к лилипутам.

Коль выпал случай примирить их с островом Дрейфуску,

Плевать на то, что негде жить в домишках лилипутских.

Плевать на то, что негде жить в домишках лилипутских.

2. С рождения миссионер, постель, камин, о Боже…

Под звездным небом Гулливер свое устроил ложе,

Но местный светоч Балголам, ревнивец и так далее,

Шепнул — и парня по рукам и по ногам связали.

ПРИПЕВ: Казалось бы, наоборот, кто больше — тот сильнее.

Но, удивительный народ: чем шире лоб и выше рост,

Тем лилипуты злее.

Но, удивительный народ: чем шире лоб и выше рост,

Тем лилипуты злее.

3. На утро знать, совет держа, гиганта попросила,

Чтоб Гулливер не обижал туземцев слабосильных

Ни словом гулким, как обвал, ни музыкою громкой.

И чтоб для песен выбирал местечко поукромней.

ПРИПЕВ:

4. На ренегате — ренегат, надули Гулливера.

И простачок большой фрегат похитил у неверных.

Король от радости расцвел, но тут вмешался канцлер:

«Неплохо, если б он привел весь флот блефускианцев».

ПРИПЕВ:

5. И вот подумал наш матрос: «За что ж я здесь страдаю?

Быть надо с теми, кто мой рост нормально понимает.

Там буду петь, о чем хочу, и пить коньяк и вермут».

И будет всем нам по плечу, и будет всем нам по плечу,

И будет всем нам по плечу любовь и гулливерность.

1. Er was eens een zeeman, geloof het of niet, maar de demon verleidde hem.

En op een dag ging Gulliver naar de Lilliputters.

Als de kans viel om ze te verzoenen met het eiland Dreyfuscu,

Het maakt niet uit dat er nergens in lilliputter-huizen te wonen is.

Het maakt niet uit dat er nergens in lilliputter-huizen te wonen is.

2. Sinds de geboorte, een missionaris, bed, open haard, oh God ...

Gulliver maakte zijn bed op onder de sterrenhemel,

Maar het plaatselijke licht Balgolam, de jaloerse, enzovoort,

Hij fluisterde en de man was aan handen en voeten vastgebonden.

CHORUS: Het lijkt integendeel, wie groter is, is sterker.

Maar, geweldige mensen: hoe breder het voorhoofd en hoe hoger de hoogte,

De bozere Lilliputters.

Maar, geweldige mensen: hoe breder het voorhoofd en hoe hoger de hoogte,

De bozere Lilliputters.

3. In de ochtend om te weten, met advies, vroeg de reus,

Zodat Gulliver de inboorlingen van de zwakken niet beledigt

Niet door een dreunend woord als een aardverschuiving, niet door luide muziek.

En om een ​​rustigere plek te kiezen voor liedjes.

REFREIN:

4. Op een afvallige, een afvallige, hebben ze Gulliver voor de gek gehouden.

En de onnozele stal een groot fregat van de ongelovigen.

De koning bloeide op van vreugde, maar toen kwam de kanselier tussenbeide:

"Het zou mooi zijn als hij de hele Blefuskiaanse vloot mee zou nemen."

REFREIN:

5. En dus dacht onze matroos: “Waarom lijd ik hier?

Ik moet bij degenen zijn die mijn lengte normaal begrijpen.

Daar zal ik zingen wat ik wil en cognac en vermout drinken.”

En we zullen allemaal op de schouder zijn, en we zullen allemaal op de schouder zijn,

En we zullen allemaal op de schouder van liefde en goedgelovigheid zijn.