А ты себя побереги - Михаил Шуфутинский

Я живу пристойно и гляжу спокойно

На бегущей жизни суету.

Пусть порой мне больно только б ты достойно

Берегла свою бы красоту.

Только б ты смеялась, нежно улыбалась,

Забывая горькое житьё.

Только бы морщинки словно паутинки

Не легли на личико твоё.

Только бы морщинки словно паутинки

Не легли на личико твоё.

Припев:

А ты себя побереги.

Ты душу мне не береди,

Ты душу мне не береди.

А что там будет впереди, кто знает, бог один суди,

Ты только душу, душу мне не береди.

Что же ты, родная, смотришь, как чужая, —

Думаешь другая у меня.

Для другой, послушай, я вчерашний ужин,

Для тебя я полон весь огня.

Только б ты любила и не разлюбила,

А что раньше было — на том крест.

Только б обнимала, жарко целовала,

Принимала вновь таким как есть.

Только б обнимала, жарко целовала,

Принимала вновь таким как есть.

Припев:

Только б ты смеялась, нежно улыбалась,

Забывая горькое житьё.

Только бы морщинки словно паутинки

Не легли на личико твоё.

Только бы морщинки словно паутинки

Не легли на личико твоё.

Ты только душу, душу мне не береди…

Ik leef netjes en kijk rustig

Over het lopende leven van ijdelheid.

Laat het me soms alleen pijn doen als je het waard bent

Ik zou voor mijn schoonheid zorgen.

Had je maar gelachen, zacht geglimlacht,

Het bittere leven vergeten.

Waren rimpels maar als spinnenwebben

Ze hebben niet op je gezicht gelogen.

Waren rimpels maar als spinnenwebben

Ze hebben niet op je gezicht gelogen.

Refrein:

En je redt jezelf.

Je kwelt mijn ziel niet,

Je doet mijn ziel geen pijn.

En wat zal komen, wie weet, God alleen oordeelt,

Jij enige ziel, stoor mijn ziel niet.

Wat ben je, schat, als een vreemde, -

Je denkt dat ik er nog een heb.

Voor een ander, luister, ik ben het diner van gisteren,

Voor jou ben ik vol vuur.

Als je maar liefhad en niet stopte met liefhebben,

En wat er eerder gebeurde, staat aan dat kruis.

Ik zou alleen maar knuffelen, warm kussen,

Weer geaccepteerd zoals het is.

Ik zou alleen maar knuffelen, warm kussen,

Weer geaccepteerd zoals het is.

Refrein:

Had je maar gelachen, zacht geglimlacht,

Het bittere leven vergeten.

Waren rimpels maar als spinnenwebben

Ze hebben niet op je gezicht gelogen.

Waren rimpels maar als spinnenwebben

Ze hebben niet op je gezicht gelogen.

Jij enige ziel, stoor mijn ziel niet...