Soldier's Song - Mike Batt

The smoke was slowly rising as the light began to fade

There were fires on the skyline from some distant border raid

And I was riding out at seventeen to join my first brigade

Many years ago

And I chanced upon a farmhouse where the woman took me in

She gave me food and wine, she gave me shelter from the wind

She delayed me from my regiment, and service of my king

Many years ago

She said

«Soldier, before I lose you to the fight

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight»

She took me over

In the fading fire-glow

On that wild and misty night she was my woman

And when I rose next morning I was gone before she stirred

I tore myself away from there and left without a word

The sound of distant infantry was the only thing I heared

On that morning

And in that day I aged ten years and died a thousand deaths

I learned the feel of frozen steel and fear within my breast

But the lesson I’ll remember till they lay me to my rest

Keeps returning

Soldier, before I lose you to the fight

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight

She took me over

In the fading fire-glow

On that wild and misty night she was my woman

And when the dice of war were thrown and victory was won

My drunken young compatriots went out to have their fun

And there was no single house they did not burn or over-run

On that evening

So I rode out to that place again as hard as I could ride

But I found her by the trail along the lonely mountainside

In the hands of those brave friends of mine she suffered and she died

Many years ago

Soldier, before I lose you to the fight

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight

She took me over

In the fading fire-glow

On that wild and misty night she was my woman

De rook steeg langzaam op toen het licht begon te vervagen

Er waren branden in de skyline van een verre grensoverval

En ik reed om mijn zeventiende weg om me bij mijn eerste brigade aan te sluiten

Vele jaren geleden

En ik kwam toevallig op een boerderij waar de vrouw me opnam

Ze gaf me eten en wijn, ze gaf me beschutting tegen de wind

Ze vertraagde me van mijn regiment, en de dienst van mijn koning

Vele jaren geleden

Ze zei

"Soldaat, voordat ik je verlies aan het gevecht"

Oh mijn soldaat, ik zal vanavond een man van je maken»

Ze nam me over

In de vervagende vuurgloed

Op die wilde en mistige nacht was ze mijn vrouw

En toen ik de volgende ochtend opstond, was ik weg voordat ze bewoog

Ik rukte mezelf weg van daar en vertrok zonder een woord te zeggen

Het geluid van verre infanterie was het enige dat ik hoorde

Op die ochtend

En op die dag werd ik tien jaar oud en stierf duizend doden

Ik leerde het gevoel van bevroren staal en angst in mijn borst

Maar de les die ik me zal herinneren tot ze me tot rust brengen

Blijft terugkeren

Soldaat, voordat ik je verlies aan het gevecht

Oh mijn soldaat, ik zal vanavond een man van je maken

Ze nam me over

In de vervagende vuurgloed

Op die wilde en mistige nacht was ze mijn vrouw

En toen de oorlogsdobbelstenen werden gegooid en de overwinning werd behaald

Mijn dronken jonge landgenoten gingen erop uit om hun lol te hebben

En er was geen enkel huis dat ze niet verbrandden of overstroomden

Op die avond

Dus reed ik weer naar die plek, zo hard als ik kon rijden

Maar ik vond haar bij het pad langs de eenzame berghelling

In de handen van die dappere vrienden van mij leed ze en stierf ze

Vele jaren geleden

Soldaat, voordat ik je verlies aan het gevecht

Oh mijn soldaat, ik zal vanavond een man van je maken

Ze nam me over

In de vervagende vuurgloed

Op die wilde en mistige nacht was ze mijn vrouw