The Ride To Agadir - Mike Batt

We rode in the morning,

Casablanca to the west.

On the Atlas mountain foothills leading down to Marakesh.

For Mohammed and Marocco

We had taken up our guns

For the ashes of our fathers and the children of our sons.

For the ashes of our fathers and the children of our sons.

In the dry winds of summer

We were sharpening the blades.

We were riding to act upon the promise we had made.

With the fist and the dagger,

With the rifle and and the lance,

We will suffer no intrusion from the infidels of France.

We will suffer no intrusion from the infidels of France.

We could wait no more,

In the burning sands on the ride to Agadir.

Like the dogs of war,

For the future of this land on the ride to Agadir.

Though they were waiting,

And they were fifty to our ten,

They were easily outnumbered by a smaller force of men.

As the darkness was falling

They were soon to realize,

We were going to relive upon their godforsaken lives.

We were going to relive upon their godforsaken lives.

We could wait no more,

In the burning sands on the ride to Agadir.

Like the dogs of war,

For the future of this land on the ride to Agadir.

We rode in the morning,

Casablanca to the west.

On the Atlas mountain foothills leading down to Marakesh.

For Mohammed and Marocco

We had taken up our guns,

For the edges of our fathers and the children of our sons.

For the edges of our fathers and the children of our sons.

We reden in de ochtend,

Casablanca naar het westen.

Op de uitlopers van het Atlasgebergte die naar Marakesh leiden.

Voor Mohammed en Marokko

We hadden onze wapens opgenomen

Voor de as van onze vaders en de kinderen van onze zonen.

Voor de as van onze vaders en de kinderen van onze zonen.

In de droge wind van de zomer

We waren de messen aan het slijpen.

We reden om te handelen naar de belofte die we hadden gedaan.

Met de vuist en de dolk,

Met het geweer en de lans,

We zullen geen inbreuk ondervinden van de ongelovigen van Frankrijk.

We zullen geen inbreuk ondervinden van de ongelovigen van Frankrijk.

We konden niet langer wachten,

In het brandende zand tijdens de rit naar Agadir.

Net als de honden van de oorlog,

Voor de toekomst van dit land op de rit naar Agadir.

Hoewel ze wachtten,

En ze waren vijftig tot onze tien,

Ze werden gemakkelijk overtroffen door een kleinere troepenmacht.

Terwijl de duisternis viel

Ze zouden al snel beseffen,

We zouden hun godverlaten leven opnieuw beleven.

We zouden hun godverlaten leven opnieuw beleven.

We konden niet langer wachten,

In het brandende zand tijdens de rit naar Agadir.

Net als de honden van de oorlog,

Voor de toekomst van dit land op de rit naar Agadir.

We reden in de ochtend,

Casablanca naar het westen.

Op de uitlopers van het Atlasgebergte die naar Marakesh leiden.

Voor Mohammed en Marokko

We hadden onze wapens opgenomen,

Voor de randen van onze vaders en de kinderen van onze zonen.

Voor de randen van onze vaders en de kinderen van onze zonen.