Mademoiselle Chang - Michel Berger

Loin de ses origines, de son histoire, elle cherche à perdre la mémoire.

Loin de la mousson et du ciel bleu-noir

Dans un monde qui n’a rien à voir, déracinée par le hasard…

Mademoiselle Chang, tout ce qu’elle demande

C’est de pouvoir comprendre ce qu’elle fait là.

Mademoiselle Chang

Si vous savez être tendre, elle se rapproche de vous.

Sans que vos yeux demandent, les siens se font plus doux.

Elle vous dit dans sa langue les mots qu’on dit partout.

L’amour, elle l’appelle solena, mais l’amour l’a oublié là.

Mademoiselle Chang, mademoiselle Chang.

Loin, elle sait cacher derrière son regard

Toutes ses joies et tout ses désespoirs.

Loin, son incorrigible espérance, son sourire, c’est sa force immense

Son sourire, c’est son arme blanche.

Mademoiselle Chang, tout ce qu’elle demande

C’est de pouvoir comprendre ce qu’elle fait là.

Mademoiselle Chang

Si vous savez être tendre, elle se rapproche de vous.

Sans que vos yeux demandent, les siens se font plus doux.

Elle vous dit dans sa langue les mots qu’on dit partout.

L’amour, elle l’appelle solena, mais l’amour l’a oublié là.

Mademoiselle Chang, mademoiselle Chang.

Si vous savez être tendre, elle se met dans vos bras.

Elle vous montre sa chambre et elle vous dit tout bas

Quelques mots dans sa langue que vous n’comprenez pas.

Mademoiselle Chang, mademoiselle Chang.

Ver van haar afkomst, van haar verhaal, probeert ze haar geheugen te verliezen.

Ver van de moesson en de blauwzwarte lucht

In een wereld die niets te maken heeft, door toeval ontworteld...

Miss Chang, wat ze ook vraagt

Het is kunnen begrijpen wat ze daar doet.

juffrouw Chang

Als je weet hoe je teder moet zijn, komt ze dichter naar je toe.

Zonder dat je ogen erom vragen, worden die van haar zachter.

Ze vertelt je in haar taal de woorden die overal worden gezegd.

Liefde, noemt ze het solena, maar daar vergat de liefde het.

juffrouw Chang, juffrouw Chang.

Ver weg weet ze zich achter haar blik te verstoppen

Al zijn vreugden en al zijn wanhoop.

Weg, zijn onverbeterlijke hoop, zijn glimlach, is zijn immense kracht

Zijn glimlach is zijn mes.

Miss Chang, wat ze ook vraagt

Het is kunnen begrijpen wat ze daar doet.

juffrouw Chang

Als je weet hoe je teder moet zijn, komt ze dichter naar je toe.

Zonder dat je ogen erom vragen, worden die van haar zachter.

Ze vertelt je in haar taal de woorden die overal worden gezegd.

Liefde, noemt ze het solena, maar daar vergat de liefde het.

juffrouw Chang, juffrouw Chang.

Als je weet hoe je teder moet zijn, legt ze zichzelf in je armen.

Ze laat je haar kamer zien en fluistert tegen je

Een paar woorden in zijn taal die je niet verstaat.

juffrouw Chang, juffrouw Chang.