Солдаты - Местный

По-настоящему игры все мимо,

С тобой мы идём только вверх или вниз.

Это каменный город, мне нужен маяк,

Среди сраных актёров и сраных актрис

Твой рэп — пресный рис.

Это мой пресс-релиз,

Со мной сотни солдат, это сотни убийств.

Я — питбуль, а ты — шпиц,

Ты ребёнок столиц, тут провинция прёт,

И мы прём не за приз.

Как кормить этих диких,

Они все внутри, они рвутся наружу,

Ты нас отпусти.

Они хотят на биты, они хотят на листы,

Они хотят все на сцену, кричать должен ты.

Не остановишь, я пробовал, лезут,

Они все приходят, как ночью и днём.

Один придёт, за любовь не расскажет,

Второй, блядь, придёт и орёт за район.

Не утешай, мне надо, не больно,

Я стиль и талант заряжаю в обойму,

Не вор, и не пойман, всё хватит, довольно,

Я всё, что имею, взял потом и кровью.

Мир сыпал мне солью, зализывал раны,

И, как ни крути, я стою после травмы.

Забил на все травы, забил на отраву,

Забил на все граммы, теперь идём прямо.

Припев:

Мои солдаты как стальные прутья,

Мои солдаты идут со мной в бой,

Мои солдаты так жадны до сути,

Мои солдаты вернутся домой.

Тут невесомость, энергия, сила,

Но я стою не один среди стен,

Да и пускай это всё некрасиво,

И мы варимся в сотнях проблем.

Мои солдаты чеканят тут ритмы,

Мои солдаты поднимут мой флаг,

Мои солдаты острей любой бритвы,

Мои солдаты как сжатый кулак.

Я держал всё в себе, пришло время сказать:

«Никогда не устать», мой посыл в города.

Мои слова — это мои солдаты,

Мои солдаты — мои же слова,

Мои же слова.

Второй Куплет: Местный

Моих солдат я видал на рентгенах,

И этих ребят там уже целый склад,

(Много)

Я не виновен, наверное, в генах,

И в сотнях всех будней топлю всех подряд,

Но моё сердце бьётся так часто,

Моё сердце бьётся в груди,

Оно шепчет, что всё не напрасно,

Оно кричит мне: «Говори».

Не ори, я и сам это знаю,

И в облаках, что не в тех я летаю,

Брожу всё по краю, достать бы до рая.

Со мной моя стая, не ссы, не кусает.

Их много, их сотни, их тысячи,

Когда всё закипает во мне,

Моих солдат вам не так просто вычислить,

Они со мною в огне и в воде.

Припев:

Мои солдаты как стальные прутья,

Мои солдаты идут со мной в бой,

Мои солдаты так жадны до сути,

Мои солдаты вернутся домой.

Тут невесомость, энергия, сила,

Но я стою не один среди стен,

Да и пускай это всё некрасиво,

И мы варимся в сотнях проблем.

Мои солдаты чеканят тут ритмы,

Мои солдаты поднимут мой флаг,

Мои солдаты острей любой бритвы,

Мои солдаты как сжатый кулак.

Я держал всё в себе, пришло время сказать:

«Никогда не устать», мой посыл в города.

Мои слова — это мои солдаты,

Мои солдаты — мои же слова,

Мои же слова.

Echt het spel is helemaal door,

Met jou gaan we alleen maar omhoog of omlaag.

Het is een stenen stad, ik heb een vuurtoren nodig

Onder de verdomde acteurs en verdomde actrices

Je rap is ongezuurde rijst.

Dit is mijn persbericht

Ik heb honderden soldaten bij me, dat zijn honderden doden.

Ik ben een pitbull en jij bent een spits

Je bent een kind van de hoofdsteden, hier haast de provincie zich,

En we accepteren niet voor een prijs.

Hoe deze wilde dieren te voeren?

Ze zijn allemaal binnen, ze breken uit

Je hebt ons laten gaan.

Ze willen beats, ze willen lakens

Ze willen iedereen op het podium, je moet schreeuwen.

Je kunt niet stoppen, ik heb het geprobeerd, ze klimmen,

Ze komen allemaal als dag en nacht.

Een zal komen, zal niet vertellen voor de liefde,

De tweede zal verdomme komen en schreeuwen voor het gebied.

Troost me niet, ik heb het nodig, het doet geen pijn,

Ik laad stijl en talent in een clip,

Geen dief, en niet gepakt, alles is genoeg, genoeg,

Ik nam alles wat ik heb met zweet en bloed.

De wereld goot zout over me, likte mijn wonden,

En, wat men ook mag zeggen, ik sta na de blessure.

Hij scoorde op alle kruiden, scoorde op het gif,

Ik scoorde op alle grammen, nu gaan we rechtdoor.

Refrein:

Mijn soldaten zijn als stalen staven

Mijn soldaten gaan de strijd met mij aan

Mijn soldaten zijn zo hebberig naar de essentie

Mijn soldaten zullen naar huis terugkeren.

Er is gewichtloosheid, energie, kracht,

Maar ik sta niet alleen tussen de muren,

Ja, en laat het allemaal maar lelijk zijn,

En we koken in honderden problemen.

Mijn soldaten slaan hier ritmes,

Mijn soldaten zullen mijn vlag hijsen

Mijn soldaten zijn scherper dan welk scheermes dan ook

Mijn soldaten zijn als een gebalde vuist.

Ik hield alles voor mezelf, het is tijd om te zeggen:

"Nooit moe worden", mijn boodschap aan de steden.

Mijn woorden zijn mijn soldaten

Mijn soldaten zijn mijn eigen woorden

Mijn eigen woorden.

Tweede vers: Lokaal

Ik zag mijn soldaten op röntgenfoto's,

En er is al een heel magazijn van deze jongens,

(Kavel)

Ik ben niet schuldig, waarschijnlijk in de genen,

En in honderden dagelijkse leven verdrink ik iedereen,

Maar mijn hart klopt zo snel

Mijn hart klopt in mijn borst

Het fluistert dat niet alles tevergeefs is,

Het schreeuwt naar me: "Spreek."

Schreeuw niet, ik weet het zelf ook

En in de wolken waar ik niet in vlieg,

Ik dwaal over de rand, om in de hemel te komen.

Mijn kudde is bij mij, niet ss, niet bijten.

Er zijn er veel, honderden, duizenden,

Als alles in mij kookt

Mijn soldaten zijn niet zo gemakkelijk voor jou om erachter te komen,

Ze zijn bij mij in vuur en water.

Refrein:

Mijn soldaten zijn als stalen staven

Mijn soldaten gaan de strijd met mij aan

Mijn soldaten zijn zo hebberig naar de essentie

Mijn soldaten zullen naar huis terugkeren.

Er is gewichtloosheid, energie, kracht,

Maar ik sta niet alleen tussen de muren,

Ja, en laat het allemaal maar lelijk zijn,

En we koken in honderden problemen.

Mijn soldaten slaan hier ritmes,

Mijn soldaten zullen mijn vlag hijsen

Mijn soldaten zijn scherper dan welk scheermes dan ook

Mijn soldaten zijn als een gebalde vuist.

Ik hield alles voor mezelf, het is tijd om te zeggen:

"Nooit moe worden", mijn boodschap aan de steden.

Mijn woorden zijn mijn soldaten

Mijn soldaten zijn mijn eigen woorden

Mijn eigen woorden.