Попеременно - Местный

Иными нам не стать и не стать чем-то новым,

Молчать или кричать речью, или одним словом.

Уйду с успехом или все же я уйду с позором,

Не знаю, как там будет, просто провожайте хором.

Так монотонно кода душа стала бездомна,

Тогда обрел тепло и дом, тот, кто был бездомный.

Как пес шарахаясь по тротуарам этих улиц,

Когда-то мы по ходу плотно сели, так наткнулись.

Тут как зараза пристает и так сильно держит,

Этот поэт так поет, внутри сердце режет.

Внутри так больно и по предательски так пусто,

Всевышний подарил мне главное — веру в исскуство.

Не верю в эти чувства, оставь и не насилуй,

Внутри так грустно, из-за суки не теряю силы.

Смотрю твои картины, и ты знаешь так же серо,

И тут у пацанов да, что не день так, то проблема.

Припев:

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

Да не оставь тут одного и так тут одиноко

Тут не спасают соком он отписал всех сроком

Кому то в 40 лохом, кому то в 20 плохо,

А мне 24 и я сыт переполохом.

Может не в ту дорогу просто так поддался чувствам,

Глотал обиды понемногу, как на завтрак мюсли.

Но если ты не в курсе, как тут не окислиться,

Держи давление в пульсе, они раскроют лица.

Птенец ты или птица, качаться или спиться,

Мечты имеют место быть, мечты могут сбыться.

Мечты могут с бриться, держи их крепче парень,

Тут главное не сбиться услышишь, как мы валим.

Как с выдохом на вздохе и падал свет со сцены,

Когда один взял микрофон и всем сказал проблемы,

По переменной в сердце, по переменной в стены,

Не отступись, оступившись — не трогай вены.

Припев:

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

И ты так бренно из плена поднимешь руки,

По переменной звуки, а часики тик-туки.

По переменной сердца тебе туки-так.

Я так и так попрошу в потолок кулак.

We kunnen niet anders worden en niet iets nieuws worden,

Wees stil of schreeuw met een toespraak, of met een enkel woord.

Zal ik met succes vertrekken of toch zal ik in schande vertrekken,

Ik weet niet hoe het daar zal zijn, kijk maar in koor.

Zo eentonig codeerde de ziel dakloos,

Toen vond hij warmte en een thuis, hij die dakloos was.

Als een hond die over de trottoirs van deze straten rent,

Een keer gingen we stevig zitten langs de weg, dus we struikelden.

Hier, zoals een infectie zo sterk blijft hangen,

Deze dichter zingt zo, van binnen doet het hart pijn.

Van binnen doet het zoveel pijn en verraderlijk zo leeg,

De Almachtige gaf me het belangrijkste - geloof in kunst.

Ik geloof niet in deze gevoelens, ga weg en forceer niet,

Het is zo verdrietig van binnen, ik verlies geen kracht door de teef.

Ik kijk naar je foto's en je weet dat het net zo grijs is

En hier voor de jongens, ja, als het geen dag als deze is, dan is het een probleem.

Refrein:

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.

Ja, ga hier niet alleen weg en het is hier zo eenzaam

Ze bewaren hier geen sap, hij schreef iedereen voor een periode af

Iemand van 40 is een sukkel, iemand van 20 is slecht,

En ik ben 24 en ik heb genoeg van de commotie.

Misschien bezweek ik gewoon voor gevoelens op de verkeerde weg,

Beetje bij beetje slikte ik beledigingen in, zoals muesli als ontbijt.

Maar als je niet weet hoe je hier niet moet oxideren,

Houd de druk op de pols, ze zullen hun gezichten onthullen.

Ben je een kuiken of een vogel, schommel of slaap,

Dromen bestaan, dromen kunnen uitkomen.

Dromen kunnen worden geschoren, houd ze stevig vast jongen

Het belangrijkste hier is om niet af te dwalen, je zult horen hoe we naar beneden halen.

Als bij een uitademing bij een zucht viel het licht van het podium,

Toen iemand de microfoon pakte en tegen iedereen problemen zei,

Door variabel in het hart, door variabel in de muren,

Ga niet achteruit, struikel - raak de aderen niet aan.

Refrein:

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.

En je zult je handen zo dodelijk opsteken uit gevangenschap,

Klinkt afwisselend, en de klok tikt-takt.

Volgens de variabele van het hart heb je gelijk.

Zo en zo zal ik een vuist vragen aan het plafond.