Настоящий - Местный

Вступление:

Hey, yo,

Раз, два.

Для всех моих людей,

Для всех моих людей —

Местный.

Для твоих ушей, твоих колонок —

«Настоящий».

Это высшая лига,

Третий сольный.

Первый Куплет: Местный

Люблю лишь три стены,

Ну, а четвёртая открыта,

Нам с тобой не привыкать

Чинить разбитое корыто.

Солнце не взойдёт,

И в этот день с тобой не пели песни,

Находили, как разжечь пожар,

Чтоб остаться вместе.

Среди витрин какой-то псих тут всем насыпал порох,

Кто-то не остался, в небо кинув этот дикий шорох.

Дней немало, те, кто дорог, падали нам прямо в руки.

Всякое бывало, мы держались, времена разрухи.

Дворы 05, на Плюхе грел словами твои ухи,

Если ты всё понял, то останься, всем задраить люки.

Потёрты брюки, мне неловко, так среди красивых,

Твоя лавэ — моя духовно развитая сила.

На руки брала, носила, то бросала, то любила,

Что-то там внутри бурлило, значит, вера не остыла.

Значит, мы во имя мира, значит, я прикрою с тыла,

Значит, я прямой, оправит лишь горбатого могила.

Припев:

Странно, но мы в провинции верим,

Сильно верим, что брат за брата.

Как вы?

А мы не будем считать потери,

Погрустим и обратно.

Странно, но мы в провинции верим,

Сильно верим, что брат за брата.

Как вы?

А мы не будем считать потери,

Погрустим и обратно.

Второй Куплет: Местный

Горел так ярко пламенем среди дворов пустынных,

Горел, держался сильным, среди молвы бессильных,

Но никогда не опускал и не кололся в руки.

Брал эту тетрадь, её кромсал под милые мне звуки.

Чувствую, внутри пожар остыл, а вера крепнет смыслом,

За мною шлейфом дым, и не гонюсь за ритмом быстрых.

Я, как и ты, смотрю в окно и вижу там всех наших,

Все мои дни идут на дно, картина будней — та же.

Среди многоэтажек пацики так сильно верят,

И ведь стараются, чтобы фортуне стукнуть дверью.

Я так сильно верю, что переживём все драмы,

Ведь время лечит раны, а уходить так рано.

Это как карма, или всё расставить по фэн-шую,

Если есть один патрон, стоит ли тратить пустую.

Моя так жизнь блефует, я рифмую, мы с ней в ссоре,

Среди этих историй — музыка в радости, в горе.

Припев:

Странно, но мы в провинции верим,

Сильно верим, что брат за брата.

Как вы?

А мы не будем считать потери,

Погрустим и обратно.

Странно, но мы в провинции верим,

Сильно верим, что брат за брата.

Как вы?

А мы не будем считать потери,

Погрустим и обратно.

Это хороший звук, брат, это Тольятти.

Invoering:

Hé, joh

Een twee.

Voor al mijn mensen

Voor al mijn mensen

Lokaal.

Voor je oren, je speakers -

"Echt".

Dit is de eredivisie

Derde solo.

Eerste vers: Lokaal

Ik hou maar van drie muren

Nou, de vierde is open,

We zijn niet aan je gewend

Repareer een kapotte bak.

De zon komt niet op

En op deze dag zongen ze geen liedjes met je,

Een manier gevonden om vuur te maken

Om bij elkaar te blijven.

Tussen de etalages goot een of andere psycho hier buskruit voor iedereen,

Iemand bleef niet en gooide dit wilde geritsel in de lucht.

Er zijn vele dagen, degenen die dierbaar zijn vielen recht in onze handen.

Alles gebeurde, we hielden vol, tijden van verwoesting.

Yards 05, op Plyukh verwarmde je oren met woorden,

Als je alles begrijpt, blijf dan, zet de luiken voor iedereen dicht.

Versleten broek, ik schaam me, dus tussen de mooie,

Uw lava is mijn geestelijk ontwikkelde kracht.

Ik nam het in mijn armen, droeg het, gooide het toen en vond het geweldig,

Er borrelde iets van binnen, wat betekent dat het geloof niet is afgekoeld.

Dus we zijn in de naam van de vrede, dus ik zal van achteren dekken,

Dus ik ben hetero, alleen een gebocheld graf gaat recht.

Refrein:

Het is vreemd, maar wij in de provincies geloven

Wij zijn ervan overtuigd dat een broer een broer is.

Hoe is het met je?

En we zullen de verliezen niet tellen,

Laten we naar beneden gaan en terug.

Het is vreemd, maar wij in de provincies geloven

Wij zijn ervan overtuigd dat een broer een broer is.

Hoe is het met je?

En we zullen de verliezen niet tellen,

Laten we naar beneden gaan en terug.

Tweede vers: Lokaal

Het brandde zo helder met een vlam tussen de woestijnhoven,

Verbrand, sterk gehouden, tussen de geruchten van de machtelozen,

Maar hij liet of injecteerde nooit in zijn handen.

Ik nam dit notitieboekje, versnipperde het tot de geluiden die me dierbaar waren.

Ik voel dat het vuur van binnen is afgekoeld en het geloof sterker wordt met betekenis,

Rooksporen achter me, en ik jaag niet op het ritme van de snelle.

Ik, net als jij, kijk uit het raam en zie al onze mensen daar,

Al mijn dagen gaan naar de bodem, het beeld van het dagelijks leven is hetzelfde.

Tussen de hoogbouw geloven de jongens zo sterk

En tenslotte proberen ze de deur op fortuin te kloppen.

Ik geloof zo sterk dat we alle drama's zullen overleven,

De tijd heelt tenslotte wonden en het is te vroeg om te vertrekken.

Het is als karma, of alles regelen volgens feng shui,

Als er één cartridge is, is het dan de moeite waard om een ​​lege te besteden.

Mijn leven bluft, ik rijm, we hebben ruzie,

Onder deze verhalen zijn muziek in vreugde, in verdriet.

Refrein:

Het is vreemd, maar wij in de provincies geloven

Wij zijn ervan overtuigd dat een broer een broer is.

Hoe is het met je?

En we zullen de verliezen niet tellen,

Laten we naar beneden gaan en terug.

Het is vreemd, maar wij in de provincies geloven

Wij zijn ervan overtuigd dat een broer een broer is.

Hoe is het met je?

En we zullen de verliezen niet tellen,

Laten we naar beneden gaan en terug.

Dit is een goed geluid, broeder, dit is Togliatti.