Mein kaltes Herz - Meinhard

Längst schon habe ich vergessen, wer ich früher einmal war

Habe längst nicht mehr gesehen, was ich einst tagtäglich sah

Verdrängt ist jedes Bild von Dir und mir in unsrer Zauberwelt

Vergessen ist, was dich und mich seit dereinst zusammen hält

Alles, was einmal sein sollte, hätte doch auch können sein

Alles, was ich sehen wollte, ist nur Lug und Trug und Schein

Im Märchenwald der Liebe, wurde jedes Märchen schon erzählt

Wir haben unser Schicksal schon vor langer Zeit selbst auserwählt

Die goldene Sphäre unserer Träume zersplittert auf des Brunnens Grund

Der treue Wächter unsrer Wünsche ist mutiert zum Höllenhund

Alles, was ich einmal wollte, und für unersetzbar nahm

Scheint nunmehr nur noch ein Schatten, der aus meinen Tränen kam

I burn all of my hopes and wishes / im Tempel meiner Einsamkeit

Und schicke sie auf eine Reise / to the kingdom of my dreams

Werden sie wohl jemals wiederkehren / from their journey through the void

Im Licht der lodernd hellen Flammen wärme ich mein kaltes Herz

Coil and burn — coil away and burn my hope

Coil and burn — burn away all of my dreams

Unser Traum zieht ziellos dahin, er verzehrt sich selbst, verbrennt schreiend

im Wahn

Das grelle Leuchten der züngelnden Flammen schmerzt meine Augen und trübt

meinen Blick

Tränenströmend, verstört, ohne Hoffnung kann ich nicht erkennen was noch kommen

mag

Wohin zieht der Rauch und die Asche von allem, was in unserem Märchen als

Wunsch verstarb???

I burn all of my dreams and visions / im Tempel meiner Einsamkeit

Und schicke sie auf eine Reise / to the world within my mind

Werden sie wohl jemals wiederkehren / from the endless emptyness

Im Schein des lodernd hellen Feuers wärme ich mein kaltes Herz

Die Hoffnung, die das Feuer schürt, entsteigt der Glut in neuem Glanz

Die Schwaden bitterer Erinnerung, laden uns erneut zum Tanz

Alles, was einmal sein sollte, wird irgendwann vielleicht so sein

Ich lasse dich und meine Träume nicht mal mehr im Traum allein

I burn all of my dreams and wishes / im Tempel meiner Einsamkeit

Und schicke sie auf eine Reise / to the kingdom of my dreams

Werden sie wohl jemals wiederkehren / from their journey through the void

Im Licht der lodernd hellen Flammen wärme ich mein kaltes Herz

Ik ben allang vergeten wie ik was

Ik heb al lang niet meer gezien wat ik elke dag zag

Elk beeld van jou en mij in onze magische wereld is onderdrukt

Vergeten is wat jou en mij sindsdien bij elkaar heeft gehouden

Alles wat had moeten zijn, had kunnen zijn

Ik wilde alleen maar leugens en bedrog en schijn zien

In het sprookjesbos van de liefde is elk sprookje al verteld

We hebben lang geleden ons lot gekozen

De gouden bol van onze dromen verbrijzelt op de bodem van de put

De trouwe bewaker van onze wensen is gemuteerd in een hellehond

Alles wat ik ooit wilde en dacht was onvervangbaar

Nu schijnt alleen een schaduw die uit mijn tranen kwam

Ik verbrand al mijn hoop en wensen / in de tempel van mijn eenzaamheid

En stuur haar op reis / naar het koninkrijk van mijn dromen

Zullen ze ooit terugkeren / van hun reis door de leegte?

In het licht van de laaiende felle vlammen verwarm ik mijn koude hart

Rol op en verbrand - spoel weg en verbrand mijn hoop

Oprollen en branden - al mijn dromen wegbranden

Onze droom dwaalt doelloos af, hij verteert zichzelf, brandt gillend

in waanvoorstelling

De schittering van de likkende vlammen doet pijn en maakt mijn ogen dof

mijn look

Betraand, radeloos, zonder hoop, ik kan niet zien wat er gaat komen

Leuk vinden

Waar gaat de rook en as heen van alles in ons sprookje als

wens dood???

Ik verbrand al mijn dromen en visioenen / in de tempel van mijn eenzaamheid

En stuur haar op reis / naar de wereld in mijn gedachten

Zullen ze ooit terugkeren / van de eindeloze leegte?

In de gloed van het laaiende heldere vuur verwarm ik mijn koude hart

De hoop die het vuur aanwakkert, stijgt op uit de sintels in nieuwe pracht

De wolken van bittere herinneringen nodigen ons uit om weer te dansen

Alles wat zou moeten zijn, zal misschien ooit zijn

Ik laat jou en mijn dromen niet eens meer alleen in dromen

Ik verbrand al mijn dromen en wensen / in de tempel van mijn eenzaamheid

En stuur haar op reis / naar het koninkrijk van mijn dromen

Zullen ze ooit terugkeren / van hun reis door de leegte?

In het licht van de laaiende felle vlammen verwarm ik mijn koude hart