Ritornerò - Max Pezzali

Ti ho cercata in mezzo ai volti

Che vedevo intorno a me

Più credevo di trovarti

Più eri inafferrabile

Ogni tanto mi illudevo

Fossi veramente tu

E sentivo la tua voce

Anche se già non c’eri più

Ritornerò ooh

Ritornerò eeeh

Poi una sera d’estate

Ho aperto gli occhi ed eri lì

Le nostre giovani vite

Quasi indivisibili

Forse è stato troppo amore

O l’incoscienza dell’età

Aprendo quella porta

Hai detto «tutto si sistemerà»

Ritornerò ooh

Ritornerò eeeh

Ed il tempo se ne andò con te

Tra i rimpianti e le lacrime

E i ricordi e la felicità

E l’amore che non tornerà

Che quando si perde è perso ormai

Chissà un giorno se mi rivedrai

Ti batterà il cuore per un po'

Solamente per un attimo

Sono stato come un cane

Mi sono buttato via

Con qualunque umiliazione

Anche sotto casa tua

La finestra illuminata

Lui che ti stringeva a sé

Io che avrei voluto urlarti

E urlare a tutto il mondo che

Ritornerò ooh

Ritornerò eeeh

Le stagioni poi passarono

I ricordi se ne andarono

Restò solo la malinconia

Dell’amore che è fuggito via

Si asciugarono le lacrime

Le fotografie, le lettere

Cicatrici dentro all’anima

Tanto il male si dimentica

Ma poi mi sono svegliato

E intorno c’era casa mia

D’improvviso non ho più

Provato alcuna nostalgia

Perché ho visto la mia vita

E le persone accanto a me

L’amore alla fine ha detto

Il vero nel promettere

Ritornerò ooh

Ritornerò eeeh

Ritornerò ooh

Ritornerò eeeh

Ritornerò

Ik zocht je tussen de gezichten

ik zag om me heen

Hoe meer ik dacht dat ik je zou vinden

Hoe ongrijpbaarder je was

Af en toe heb ik mezelf voor de gek gehouden

Jij was het echt

En ik hoorde je stem

Ook als je al weg was

Ik kom terug ooh

Ik kom terug eeeh

Dan op een zomeravond

Ik opende mijn ogen en je was daar

Onze jonge levens

Bijna ondeelbaar

Misschien was het teveel liefde

Of het onbewuste van de leeftijd

Die deur openen

Je zei "alles komt goed"

Ik kom terug ooh

Ik kom terug eeeh

En de tijd ging met je mee

Tussen spijt en tranen

En de herinneringen en het geluk

Het is de liefde die niet zal terugkeren

Dat wanneer het verloren is, het nu verloren is

Wie weet op een dag als je me weer zult zien

Je hart zal even kloppen

Gewoon voor een moment

Ik ben als een hond geweest

Ik gooide mezelf weg

Met enige vernedering

Zelfs onder je huis

Het verlichte raam

Hij houdt je dicht

Ik die tegen je wilde schreeuwen

En schreeuw naar de hele wereld dat

Ik kom terug ooh

Ik kom terug eeeh

De seizoenen gingen toen voorbij

De herinneringen gingen weg

Alleen de melancholie bleef

Van de liefde die wegliep

De tranen zijn gedroogd

De foto's, de brieven

Littekens in de ziel

Zo slecht is vergeten

Maar toen werd ik wakker

En rond was mijn huis

Opeens heb ik het niet meer

Voelde geen nostalgie

Omdat ik mijn leven heb gezien

En de mensen naast mij

Eindelijk zei liefde

De waarheid in het beloven

Ik kom terug ooh

Ik kom terug eeeh

Ik kom terug ooh

Ik kom terug eeeh

ik zal terugkomen