Se telefonando - Max Pezzali, Nek, Francesco Renga

Lo stupore della notte, spalancata sul mar

Ci sorprese che eravamo sconosciuti, io e te

Poi nel buio le tue mani, d’improvviso, sulle mie

È cresciuto troppo in fretta questo nostro amor

Se telefonando

Io potessi dirti addio, ti chiamerei

Se io, rivedendoti

Fossi certo che non soffri, ti rivedrei

Se guardandoti negli occhi

Sapessi dirti basta, ti guarderei

Ma non so spiegarti

Che il nostro amore appena nato é già finito

Se telefonando

Io potessi dirti addio, ti chiamerei

Se io, rivedendoti

Fossi certo che non soffri, ti rivedrei

Se guardandoti negli occhi

Sapessi dirti basta, ti guarderei

Ma non so spiegarti

Che il nostro amore appena nato é già finito

É gia finito

Ah, ah

De verbazing van de nacht, wijd open op de zee

Het verbaasde ons dat we vreemden waren, jij en ik

Dan in het donker jouw handen, plotseling, op de mijne

Onze liefde is te snel gegroeid

Als je belt

Ik zou afscheid kunnen nemen, ik zou je bellen

Als ik, je weer te zien

Ik was er zeker van dat je niet zou lijden, ik zou je weer zien

Als je in de ogen kijkt

Als ik je genoeg kon vertellen, zou ik naar je kijken

Maar ik kan het je niet uitleggen

Dat onze pasgeboren liefde al voorbij is

Als je belt

Ik zou afscheid kunnen nemen, ik zou je bellen

Als ik, je weer te zien

Ik was er zeker van dat je niet zou lijden, ik zou je weer zien

Als je in de ogen kijkt

Als ik je genoeg kon vertellen, zou ik naar je kijken

Maar ik kan het je niet uitleggen

Dat onze pasgeboren liefde al voorbij is

Het is al voorbij

Ah, ah