Come mai - Max Pezzali

Le notti non finiscono all’alba nella via

Le porto a casa insieme a me, ne faccio melodia

E poi mi trovo a scrivere chilometri di lettere

Sperando di vederti ancora qui

Inutile parlarne sai, non capiresti mai

Seguirti fino all’alba e poi vedere dove vai

Mi sento un po' bambino ma lo so con te non finirà

Il sogno di sentirsi dentro ad un film

E poi all’improvviso sei arrivata tu

Non so chi l’ha deciso, m’hai preso sempre più

Una quotidiana guerra con la razionalità

Ma va bene pur che serva per farmi uscire

Come mai, ma chi sarai, per fare questo a me

Notti intere ad aspettarti, ad aspettare te

Dimmi come mai, ma chi sarai per farmi stare qui

Qui seduto in una stanza, pregando per un sì

Gli amici se sapessero che sono proprio io

Pensare che credevano che fossi quasi un dio

Perché non mi fermavo mai, nessuna storia inutile

Uccidersi d’amore ma per chi?

Lo sai all’improvviso sei arrivata tu

Non so chi l’ha deciso, m’hai preso sempre più

Una quotidiana guerra con la razionalità

Ma va bene pur che serva per farmi uscire

Come mai, ma chi sarai, per fare questo a me

Notti intere ad aspettarti, ad aspettare te

Dimmi come mai, ma chi sarai per farmi stare qui

Qui seduto in una stanza, pregando per un sì

Dimmi come mai, ma chi sarai, per fare questo a me

Notti intere ad aspettarti, ad aspettare te

Dimmi come mai, ma chi sarai per farmi stare qui

Qui seduto in una stanza, pregando per un sì

De nachten eindigen niet bij zonsopgang op straat

Ik neem ze mee naar huis, ik maak er een melodie van

En dan merk ik dat ik kilometers aan brieven schrijf

Ik hoop je hier weer te zien

Onnodig om erover te praten, weet je, je zou het nooit begrijpen

Volg je tot het ochtendgloren en kijk dan waar je heen gaat

Ik voel me als een klein kind, maar ik weet dat het niet bij jou zal eindigen

De droom om je in een film te voelen

En toen kwam je ineens

Ik weet niet wie het heeft beslist, je nam me steeds meer mee

Een dagelijkse oorlog met rationaliteit

Maar dat is oké, zolang het me maar meeneemt

Hoe komt het, maar wie wil je zijn, om mij dit aan te doen?

Hele nachten wachten op je, wachten op je

Vertel me waarom, maar wie wil je zijn om me hier te laten blijven?

Hier zittend in een kamer, biddend voor een ja

Vrienden als ze wisten dat ik het echt ben

Te denken dat ze geloofden dat ik bijna een god was

Omdat ik nooit gestopt ben, geen nutteloze verhalen

Zelfmoord uit liefde, maar voor wie?

Je weet dat je plotseling bent aangekomen

Ik weet niet wie het heeft beslist, je nam me steeds meer mee

Een dagelijkse oorlog met rationaliteit

Maar dat is oké, zolang het me maar meeneemt

Hoe komt het, maar wie wil je zijn, om mij dit aan te doen?

Hele nachten wachten op je, wachten op je

Vertel me waarom, maar wie wil je zijn om me hier te laten blijven?

Hier zittend in een kamer, biddend voor een ja

Vertel me waarom, maar wie wil je zijn om me dit aan te doen

Hele nachten wachten op je, wachten op je

Vertel me waarom, maar wie wil je zijn om me hier te laten blijven?

Hier zittend in een kamer, biddend voor een ja