Non lo so - Max Pezzali

Ciò che porti dentro non si dimentica

Mentre passa il tempo anche delusioni e lacrime

Perdono colore e poi si dissolvono

Butta giù quel muro da me, non ti difendere

Che ragione e rabbia non sempre vincono

Tu ricorderai le serate a non pensare

E rimpiangerai in un pensiero per tornare

E se non capirai ricorda che si può cambiare

Lo diresti mai che proprio noi

Non lo so

Nel mio viaggio dove arriverò

Non lo so

Per la strada che cosa troverò

Però so

Che da dentro al mio cuore

Non si riesce a scappare

Sarai in ogni pensiero che avrò

I momenti belli sono anche i più difficili

Quando fanno perdere la lucidità

Mi dovrai pagare se tu vorrai convincermi

Che non era vera quella felicità

E ti ritroverai alle serate in riva al mare

E non scorderai perché ti chiamavo amore

Se non capirai ricorda che si può tornare

Lo diresti mai che proprio noi

Non lo so

Nel mio viaggio dove arriverò

Non lo so

Per la strada che cosa troverò

Però so

Che da dentro al mio cuore

Non si riesce a scappare

Sarai in ogni pensiero che avrò

Non lo so

Se in un nuovo giorno anche io cambierò

Non lo so

Se quel giorno ti dimenticherò

Però so

Che per ora il mio cuore

Non ne vuole sapere

Tu sei in ogni pensiero che ho

Wat je binnen draagt, wordt niet vergeten

Naarmate de tijd verstrijkt, zijn er ook teleurstellingen en tranen

Ze verliezen kleur en lossen dan op

Breek die muur van me af, verdedig jezelf niet

Welke reden en woede winnen niet altijd?

Je zult je de avonden herinneren om niet na te denken

En je zult spijt krijgen in een gedachte om terug te keren

En als je het niet begrijpt, onthoud dan dat het kan worden veranderd

Dat zou je nooit zeggen, alleen wij

ik weet het niet

Waar zal ik op mijn reis aankomen?

ik weet het niet

Wat zal ik onderweg vinden?

Maar ik weet

Dat vanuit mijn hart

Je kunt niet ontsnappen

Je zult in elke gedachte zijn die ik heb

De goede tijden zijn ook het moeilijkst

Wanneer ze hun helderheid verliezen

Je zult me ​​moeten betalen als je me wilt overtuigen

Dat geluk was niet waar

En je bevindt je 's avonds aan zee

En je zult niet vergeten waarom ik je liefde noemde

Als je het niet begrijpt, onthoud dan dat je terug kunt komen

Dat zou je nooit zeggen, alleen wij

ik weet het niet

Waar zal ik op mijn reis aankomen?

ik weet het niet

Wat zal ik onderweg vinden?

Maar ik weet

Dat vanuit mijn hart

Je kunt niet ontsnappen

Je zult in elke gedachte zijn die ik heb

ik weet het niet

Als op een nieuwe dag ook ik zal veranderen

ik weet het niet

Als ik je die dag vergeet

Maar ik weet

Dat is mijn hart voor nu

Hij wil het niet weten

Je bent in elke gedachte die ik heb