Il treno - Max Pezzali

C'è stato un tempo in cui

Son stato giovane

Pensavo d’essere

Forte ed infallibile

Ma poi gli schiaffi che

La vita a volte dà

Mi han fatto sciogliere

In un bagno di umiltà

Mentre stavo li

A riflettere

E a compiangermi

Ho sentito che

Arrivava un treno

In velocità

Come un suono

Che rotola e va

Come un treno

Che si porta via

Come un tuono

Tutto nella sua scia

Ne ho persi tanti ma

Ora non sbaglierò

Ne ho persi tanti ma

Questo lo prenderò

Stavo seduto qui

Mentre passavano

Coi passeggeri che

Mi salutavano

I vetri tremano

Sta arrivando già

Luci appaiono

Nell’oscurità

Finalmente un treno

In velocità

Come un suono

Che rotola e va

Come un treno

Che si porta via

Come un tuono

Tutto nella sua scia

Come un treno

In velocità

Come un suono

Che rotola e va

Come un treno

Che non ripassa più

E il mio treno

Per fortuna sei tu

E il mio treno

Per fortuna sei tu

E il mio treno

Per fortuna sei tu

Er was een tijd dat

Ik was jong

ik dacht dat ik was

Sterk en onfeilbaar

Maar dan slaat hij dat

Het leven geeft soms

Ze lieten me smelten

In een bad van nederigheid

Toen ik daar was

Reflecteren

En medelijden met me hebben

ik hoorde dat

Er kwam een ​​trein aan

in snelheid

als een geluid

Dat rolt en gaat

als een trein

Wat wegneemt?

als een donder

Alles in zijn kielzog

Ik heb veel verloren maar

Nu zal ik niet fout gaan

Ik heb veel verloren maar

Ik zal dit nemen

ik zat hier

toen ze voorbijgingen

Met de passagiers die

Ze begroetten me

De ramen trillen

Het komt er al aan

Lichten verschijnen

In de duisternis

Eindelijk een trein

in snelheid

als een geluid

Dat rolt en gaat

als een trein

Wat wegneemt?

als een donder

Alles in zijn kielzog

als een trein

in snelheid

als een geluid

Dat rolt en gaat

als een trein

Dat komt niet meer terug

En mijn trein

Gelukkig ben jij het

En mijn trein

Gelukkig ben jij het

En mijn trein

Gelukkig ben jij het