Заблудшие - МАВАШИ group

Прости меня, я был жесток, и убедил тебя,

Что ты без чувств способен жить,

И ты в итоге смог спокойствие

Невольное сменить на буйство.

И я был рад идиллии, доволен, упоён —

Так сладостно глядеть на саморазрушение,

И каждый новый твой день рождения

Размножит мною созданный закон.

Ты стал, как я, прости меня,

Красть и кидать, рвать якоря.

Давай разрушим нас до основания,

И похеру, что все мертвы с нашей компании.

Но ты вот как так выжил — нонсенс!

И я с тобою жив под этим солнцем.

Прости меня, все это было зря,

Прости меня, мой я.

Сколько сил, сколько я тебя просил,

Я сам разрушил, сам восстановил.

Будет лучше, заблудшие!

Сколько сил, сколько я тебя просил,

Я сам разрушил, сам восстановил.

Будет лучше, заблудшие!

Мы все ходим под Богом, мы все желаем многого.

И если я сам это выбрал, то я не знаю, как мне быть.

Прости меня, я бы самонадеян.

К тому же я тот, кто сделал как всегда хуже.

И посреди зависимости, ножей и ружей

Мы оба прозевали, как начался ужас.

Смотри, только благодаря мне —

С опытом, ты стал сильней, а я стал — шепотом.

Внутри тебя.

И мы всегда шли напролом — вдвоем.

Сколько сил, сколько я тебя просил,

Я сам разрушил, сам восстановил.

Будет лучше, заблудшие!

Сколько сил, сколько я тебя просил,

Я сам разрушил, сам восстановил.

Будет лучше, заблудшие!

Мне не вернуть тебя, мне не вернуть тебя.

Мне не вернуть тебя, мне не вернуть тебя.

Мне не вернуть тебя, мне не вернуть тебя.

Мне не вернуть тебя, мне не вернуть тебя.

Vergeef me, ik was wreed en overtuigde je

Dat je zonder gevoelens kunt leven,

En uiteindelijk kon je kalmeren

Verander onwillekeurig in rampage.

En ik was blij met de idylle, tevreden, bedwelmd -

Het is zo lief om zelfvernietiging te zien

En elke nieuwe je verjaardag

Zal de wet die ik heb gemaakt vermenigvuldigen.

Je bent geworden zoals ik, vergeef me

Steel en gooi, breek ankers.

Laten we ons tot op de grond afbreken

En geef een fuck dat iedereen dood is van ons bedrijf.

Maar hoe je zo overleefde is onzin!

En ik leef met je mee onder deze zon.

Vergeef me, het was allemaal tevergeefs

Vergeef me, mijn ik.

Hoeveel kracht, hoeveel heb ik je gevraagd

Ik heb het zelf vernietigd, ik heb het zelf hersteld.

Het zal beter zijn, misplaatste!

Hoeveel kracht, hoeveel heb ik je gevraagd

Ik heb het zelf vernietigd, ik heb het zelf hersteld.

Het zal beter zijn, misplaatste!

We wandelen allemaal onder God, we verlangen allemaal veel.

En als ik het zelf heb gekozen, dan weet ik niet wat ik moet doen.

Vergeef me, ik zou aanmatigend zijn.

Trouwens, ik ben degene die het slechter deed zoals altijd.

En te midden van verslaving, messen en geweren

We misten allebei toen de horror begon.

Kijk, alleen dankzij mij -

Met ervaring werd je sterker, en ik werd een fluisteraar.

Binnenin jou.

En we gingen altijd door - samen.

Hoeveel kracht, hoeveel heb ik je gevraagd

Ik heb het zelf vernietigd, ik heb het zelf hersteld.

Het zal beter zijn, misplaatste!

Hoeveel kracht, hoeveel heb ik je gevraagd

Ik heb het zelf vernietigd, ik heb het zelf hersteld.

Het zal beter zijn, misplaatste!

Ik kan je niet terugbrengen, ik kan je niet terugbrengen.

Ik kan je niet terugbrengen, ik kan je niet terugbrengen.

Ik kan je niet terugbrengen, ik kan je niet terugbrengen.

Ik kan je niet terugbrengen, ik kan je niet terugbrengen.