Война против войны - МАВАШИ group

И в моем городе ямы, бетонные, варочные.

Разбитую жизнь получите в обертке подарочной.

Парни портят девочек убирает через ватку,

И после за ручку вместе едут на закладку.

В моем доме окна горят манящим светом.

И мало что меняется весной, зимой и летом.

Сосед все так же на кухне жрёт горькую.

Потом орет: «Жена- шалава, падла.

Из-за нее попойка.»

Потом трясется койка.

В моем сердце война.

Спасатели, убейте.

Сам давно обесценил связующую нить.

В моем сердце революция, огонь, погромы.

Радикально мыслить стал, а было сердце огромным.

В моей душе тоска, надежда и готовность.

И то, что жизнь — говно для большинства уже не новость.

В моей душе агония, метаюсь, как безумие.

Мечтаю что-то изменить, и так лет пять по сумме.

В моих глазах усталость, окна давят томно.

Всегда был наглый, времена сейчас не те для скромных.

В моих глазах горит надежда и при этом смежно:

Враждебность, доброта, сочувствие и бешенство.

В моей стране пиздец без ребята плотный.

Молодежь беззубая, безумная, но, сука, модная.

Толеранство, либералы, наркоманы в телике.

Выбирай, сынок, побелка или по беленькой.

Припев:

Что мешает нам хранить мир, хранить мир?

Что мешает нам вести войну против войны?

Не устраивай торги, а просто прими.

И это должен сделать не ты, не он, а мы.

В моем окне картинка посветлела со временем.

Но этому никак не поспособствовал великий Кремль.

Столько людей, готовых отдаваться без остатка,

Чтобы дети наши жили славно, спали сладко.

В моих стихах благодарность вам, ребята,

Кто не свернул и не свалил в нору с хвостом поджатым.

Кто прет за свое и за своих против течения.

Все будет хорошо.

Увидите со временем.

В моей движухе реально много здравых.

И кто бы что ни говорил, но по людским понятиям правы.

Парни тянутся на движ, в спортзалы, прайды.

Вот этого мы добивались восемь лет.

Уже пора бы.

В моей идее объединить всех здравых пацанов.

Не важно, мясо, конь, динамик или вне

ОФ

Работяга, коммерсант, студент, учебой истощенный.

Боксер, миксфайтер, гиревик.

Время быть сплоченней.

Припев:

Что мешает нам хранить мир, хранить мир?

Что мешает нам вести войну против войны?

Не устраивай торги, а просто прими.

И это должен сделать не ты, не он, а мы.

En in mijn stad zijn er putten, beton, kookputten.

Je ontvangt een gebroken leven in een cadeauverpakking.

Jongens verwennen meisjes met watten,

En daarna, bij de hand, gaan ze samen naar de boekenlegger.

In mijn huis worden de ramen verlicht met een uitnodigend licht.

En kleine veranderingen in de lente, winter en zomer.

De buurman eet nog steeds bitter in de keuken.

Dan roept hij: “De vrouw is een slet, een klootzak.

Door haar, de drank."

Dan trilt het bed.

Er is oorlog in mijn hart.

Redders, doden.

Zelf heb ik de rode draad al lang gedevalueerd.

Er is een revolutie, vuur, pogroms in mijn hart.

Ik begon radicaal te denken, maar mijn hart was enorm.

Er is verlangen, hoop en bereidheid in mijn ziel.

En het feit dat het leven shit is, is voor de meerderheid geen nieuws meer.

Er is pijn in mijn ziel, ik haast me als een gek.

Ik droom ervan iets te veranderen, en dus in totaal vijf jaar.

Er is vermoeidheid in mijn ogen, de ramen drukken loom.

Hij is altijd arrogant geweest, de tijden zijn niet voor de bescheiden nu.

Hoop brandt in mijn ogen en is tegelijkertijd aangrenzend:

Vijandigheid, vriendelijkheid, empathie en woede.

In mijn land is fucked up zonder jongens krap.

De jeugd is tandeloos, gek, maar, teef, modieus.

Tolerantie, liberalen, drugsverslaafden op tv.

Kies, zoon, whitewash of wit.

Refrein:

Wat weerhoudt ons ervan de vrede te bewaren, de vrede te bewaren?

Wat weerhoudt ons ervan oorlog tegen oorlog te voeren?

Regel geen bieden, maar accepteer gewoon.

En dit zou niet door jou moeten worden gedaan, niet door hem, maar door ons.

In mijn raam werd het beeld helderder met de tijd.

Maar het grote Kremlin heeft hier op geen enkele manier aan bijgedragen.

Zoveel mensen die bereid zijn zichzelf te geven zonder een spoor achter te laten,

Zodat onze kinderen heerlijk leven, heerlijk slapen.

In mijn verzen, dank aan jullie,

Die zich niet omdraaide en in een gat dumpte met zijn staart erin.

Die voor zichzelf en voor zichzelf tegen de stroom in rent.

Alles komt goed.

Zie met de tijd.

Er zitten echt heel veel gezonde mensen in mijn beweging.

En wat iemand ook zegt, ze hebben gelijk volgens menselijke concepten.

De jongens worden aangetrokken door de beweging, naar de sportscholen, trots.

Dit is waar we al acht jaar naar streven.

Het zou tijd worden.

Mijn idee is om alle gezonde jongens te verenigen.

Het maakt niet uit vlees, paard, spreker of uit

VAN

Harde werker, zakenman, student, uitgeput door studies.

Bokser, mixfighter, gewichtheffer.

Tijd om verenigd te zijn.

Refrein:

Wat weerhoudt ons ervan de vrede te bewaren, de vrede te bewaren?

Wat weerhoudt ons ervan oorlog tegen oorlog te voeren?

Regel geen bieden, maar accepteer gewoon.

En dit zou niet door jou moeten worden gedaan, niet door hem, maar door ons.