Мне жаль - МАВАШИ group

Не верь новостям — всё гораздо хуже,

Твоя любимая Отчизна — давно не твоя.

И даже те, кто с головою своею дружат,

Ломают голову — как бы дожить до декабря.

А что могу сделать я — ведь я простой поэт,

И может ли сделать что-то врач или учитель?

Я не дурак и мне четвёртый десяток лет,

Но не пойму про какой стабильный рост вы говорите.

Любовь к Родине — не значит любовь к Государству.

Я благодарствую Земле, что подарила нам Великих,

Но я, ненавижу строй, что может безмолвных и безликих

Мне жаль, ребята, что все мы — аты-баты.

На дно, как соучастники — без действия солдаты.

Мне жаль величие коим нас кормят тщетно.

Гордись, сынок, минувшим — ведь будущие блекло.

Мне горестно, ребята, что наша с края хата —

Что я боюсь зажечь и точку невозврата.

Мне жаль, что моих слов в стихах не хватит для пожара.

Мне горестно, что родина когда-то у нас рожала

С другими целями, прося любовь к Отчизне,

Включая тех, кто эту землю откровенно сп*здил.

Прости меня, я слишком слаб и не готов, как мы все —

Стать как один, и восклицать — пока мы просто виснем.

Мне жаль врачей, учителей, пожарных, ветеранов;

Мне жаль умы бегущие отсюда.

Мне горестно смотреть на эти сказочные блюда,

Которыми нас потчуют с телеэкранов.

Мне жаль, что нас травят как собак на весь мир,

Мне горестно смотреть на этот гадский цирк.

Мне жаль тебя — мой слушатель, ведь ты ослаб.

Жаль что религия убила веру большинства.

Мне горестно лицезреть в людях чувства,

Что делятся из одного на двоих.

Где наша смелость — вперемешку с соплежуйством

Нас держит за загривок и значит всё же в строе.

Я верую, когда-нибудь мы станем смелыми,

Когда-нибудь поймём силу сплоченности.

Мне говорят — всё хорошо, но я не верю им,

Я верю в нас, в тебя — такие новости.

Я вернусь до темноты — в те края, где я и ты.

Доживём маленький век, где важней будет человек!

Я вернусь до темноты — в те края, где я и ты.

Доживём маленький век, где важней будет человек!

Я верю в чудо — и может я наивен детски:

Мечтаю, что дом и в правду будет для нас.

Что станет огневом для мысли вот этот сказ,

А мысли — станут былью или событиями резкими.

Я верю — каждый получает по заслугам.

И все мы знаем, что мы в этой жизни заслужили.

Мы заслужили правду — справедливость заслужили.

Наступит время, и мы станем помогать друг другу.

Geloof het nieuws niet, het is veel erger

Je geliefde vaderland is lange tijd niet van jou.

En zelfs degenen die bevriend zijn met hun hoofd,

Ze breken zich het hoofd over hoe ze tot december kunnen overleven.

En wat kan ik doen - ik ben tenslotte een eenvoudige dichter,

En kan een dokter of een leraar iets doen?

Ik ben geen dwaas en ik ben in mijn vierde decennium

Maar ik begrijp niet wat voor stabiele groei je bedoelt.

Liefde voor het moederland betekent niet liefde voor de staat.

Ik dank de aarde dat ze ons de Groten heeft gegeven,

Maar ik haat het systeem dat stil en gezichtsloos kan zijn

Het spijt me, jongens, dat we allemaal slagmensen zijn.

Naar de bodem, als handlangers - soldaten zonder actie.

Ik heb medelijden met de grootsheid waarmee we tevergeefs worden gevoed.

Wees trots, zoon, op het verleden - de toekomst is tenslotte vervaagd.

Ik ben verdrietig, jongens, dat onze hut vanaf de rand...

Dat ik bang ben om te ontbranden en het point of no return.

Het spijt me dat mijn woorden in verzen niet genoeg zijn voor een vuur.

Ik ben verdrietig dat het moederland ons ooit heeft gebaard

Met andere doelen, vragen om liefde voor het vaderland,

Inclusief degenen die eerlijk gezegd dit land sp*zdilen.

Vergeef me, ik ben te zwak en niet klaar, zoals wij allemaal -

Word één, en roep uit - terwijl we gewoon hangen.

Ik heb medelijden met artsen, leraren, brandweerlieden, veteranen;

Ik heb medelijden met de geesten die van hier weglopen.

Ik ben verdrietig om te kijken naar deze fantastische gerechten,

Waarmee we getrakteerd worden vanaf televisieschermen.

Het spijt me dat we worden vergiftigd als honden voor de hele wereld,

Het doet me verdriet om naar dit nare circus te kijken.

Ik heb medelijden met je - mijn luisteraar, omdat je zwak bent.

Het is jammer dat religie het geloof van de meerderheid heeft gedood.

Het maakt me verdrietig om gevoelens bij mensen te zien,

Wat is verdeeld van één naar twee.

Waar is onze moed - vermengd met collateralisme?

Hij houdt ons bij het nekvel, wat betekent dat hij nog steeds in de gelederen staat.

Ik geloof dat we op een dag dapper zullen zijn

Op een dag zullen we de kracht van eenheid begrijpen.

Ze vertellen me dat alles in orde is, maar ik geloof ze niet,

Ik geloof in ons, in jou - zulk nieuws.

Ik ben voor donker terug - naar die delen waar ik en jij.

Laten we een kleine eeuw leven, waarin een persoon belangrijker zal zijn!

Ik ben voor donker terug - naar die delen waar ik en jij.

Laten we een kleine eeuw leven, waarin een persoon belangrijker zal zijn!

Ik geloof in wonderen - en misschien ben ik kinderlijk naïef:

Ik droom dat het huis echt iets voor ons wordt.

Wat zal het vuur zijn om over na te denken, dit verhaal,

En gedachten worden werkelijkheid of scherpe gebeurtenissen.

Ik geloof dat iedereen krijgt wat hij verdient.

En we weten allemaal wat we verdienen in dit leven.

We verdienen de waarheid - we verdienen gerechtigheid.

Er komt een tijd dat we elkaar gaan helpen.