Питбуль - МАВАШИ group

Меня тащило море, кидало волнами.

Топило, убивало и тянуло на дно.

Перварачиваясь, бился об осколки того,

Что было моей жизнью когда-то.

Но кто-то схватил меня за руку, потащил на сушу.

Я чуял боль в руке, как от раненья пуль.

И кто-то спас мою ненужную душу.

На суше я увидел, это черный питбуль.

Он стал моим братом, он стал моим другом.

Он стал моим сыном, он стал мной.

В глазах его я видел боль от испуга.

Испуга, что сила несет с собой боль.

Он не бросал меня в минуты стужи.

Я понял, я — это он, а он — часть меня.

Мы делим жизнь, судьбу, мы делим ужин.

Могу не есть неделю, лишь бы он не голодал.

Он мне напомнил, что я в этой жизни воин,

Но так далеко до их благородства.

Он показал мне, что нас во мне уже двое.

Им далеко до человеческого скотства.

Он всегда рядом, везде, где б я не был.

Смотрит на меня и взгляд у нас похожий.

И если б я попал в ад или ушел на небо,

Он бы последовал за мной и туда тоже.

Припев:

Я одинок, но не один, жестокий.

Ушел со дна, но к нему привязан, как буй.

И все, что есть у меня — вот эти строки.

Все, что есть у меня — черный питбуль.

Он отраженние мое, он и есть я.

Кем я был для тебя когда-то, забудь.

И все, что есть у меня — вот эта песня.

Все, что есть у меня — черный питбуль.

Я нес на руках его, когда он был бессилен.

И он меня тащил, когда я занемог.

Мы просто грызли судьбу и не моросили.

Просто бились за воздух, хотя бы за глоток.

Что ты знаешь о преданности, о единстве?

Строки из книг, которых не прочел.

Я был в компании воров, хулиганья.

И в принципе нашел себя, в глазах питбуля суть нашел.

Я видел страх в глазах людей и был спокоен.

Я видел боль в глазах собак и был разбит.

Он научил меня тому, что есть во мне от человека.

Я осознал, что я есть этот черный питбуль.

И вдруг я вижу, что собаки нет рядом со мной.

Он часть каждого из нас, как лезвие клинка.

Он появляется, когда наступит наше море.

Я понял это и купил черного щенка.

Припев:

Я одинок, но не один, жестокий.

Ушел со дна, но к нему привязан, как буй.

И все, что есть у меня — вот эти строки.

Все, что есть у меня — черный питбуль.

Он отраженние мое, он и есть я.

Кем я был для тебя когда-то, забудь.

И все, что есть у меня — вот эта песня.

Все, что есть у меня — черный питбуль.

Ik werd meegesleurd door de zee, heen en weer geslingerd door de golven.

Het verdronk, doodde en trok naar de bodem.

Hij draaide zich om en vocht tegen de fragmenten van wat...

Wat vroeger mijn leven was.

Maar iemand greep mijn hand en sleepte me naar het droge.

Ik voelde pijn in mijn arm, als van schotwonden.

En iemand heeft mijn onnodige ziel gered.

Op het land zag ik een zwarte pitbull.

Hij werd mijn broer, hij werd mijn vriend.

Hij werd mijn zoon, hij werd mij.

In zijn ogen zag ik pijn van angst.

Angst dat kracht pijn met zich meebrengt.

Hij liet me niet in koude momenten achter.

Ik realiseerde me dat ik hij ben, en hij is een deel van mij.

We delen het leven, het lot, we delen het avondeten.

Ik kan een week niet eten, zolang hij niet verhongert.

Hij herinnerde me eraan dat ik een krijger ben in dit leven,

Maar zo ver van hun adel.

Hij liet me zien dat er al twee van ons in mij zijn.

Ze zijn verre van menselijke bestialiteit.

Hij is er altijd, waar ik ook ga.

Hij kijkt me aan en we hebben dezelfde blik.

En als ik naar de hel of naar de hemel ging,

Hij zou mij daar ook volgen.

Refrein:

Ik ben alleen, maar niet alleen, wreed.

Hij verliet de bodem, maar is eraan vastgebonden als een boei.

En alles wat ik heb zijn deze lijnen.

Ik heb alleen een zwarte pitbull.

Hij is mijn spiegelbeeld, hij is mij.

Wat ik ooit voor jou was, vergeet het maar.

En alles wat ik heb is dit lied.

Ik heb alleen een zwarte pitbull.

Ik droeg hem in mijn armen toen hij machteloos was.

En hij sleepte me mee toen ik ziek werd.

We hebben gewoon aan het lot geknaagd en hebben niet gemotregend.

Ze vochten gewoon voor lucht, in ieder geval voor een slokje.

Wat weet jij over toewijding, over eenheid?

Regels uit boeken die ik niet heb gelezen.

Ik was in het gezelschap van dieven, hooligans.

En in principe vond ik mezelf, ik vond de essentie in de ogen van een pitbull.

Ik zag angst in de ogen van mensen en was kalm.

Ik zag de pijn in de ogen van honden en was gebroken.

Hij leerde mij wat er in mij is van een man.

Ik realiseerde me dat ik deze zwarte pitbull ben.

En ineens zie ik dat de hond niet naast me staat.

Hij is een deel van ieder van ons, als de rand van een mes.

Hij verschijnt wanneer onze zee komt.

Ik begreep dit en kocht een zwarte pup.

Refrein:

Ik ben alleen, maar niet alleen, wreed.

Hij verliet de bodem, maar is eraan vastgebonden als een boei.

En alles wat ik heb zijn deze lijnen.

Ik heb alleen een zwarte pitbull.

Hij is mijn spiegelbeeld, hij is mij.

Wat ik ooit voor jou was, vergeet het maar.

En alles wat ik heb is dit lied.

Ik heb alleen een zwarte pitbull.