Мы вам читаем стихи - МАВАШИ group

Мы вам читаем стихи, мы этим горим и вы вместе с нами,

В стране немых и глухих мы — репродуктор, вы — наше знамя.

Тот, что недалеко от тебя — по правую руку и тот, что слева,

Он, как и ты, как мы, как я в смутное время сделался смелым.

И это нормально, пока что быльем поросло,

Когда за стихи зажали буквально и за ремесло нам пока что везло.

Вы можете петь вместе с нами, читать, понимать и быть близко,

И дело не в деньгах или подписках, мы — репродуктор, вы — наше знамя.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы вам читаем стихи, и может, за это мы будем биты,

Нас тянет сюда словно магнитом, как поводырь для слепых.

Ты можешь забрать свое завтра ты, должен всему научиться,

Но никто не сказал, за правду, что тебя станут учить.

И вот тебе уже тридцать!

Проснись, наконец, эта утопия — вымысел.

Для чего и к чему мы стремимся, мы вместе поем,

И я так ухитрился, что все вы смешались без примесей.

Но нам известно доподлинно, что есть другая реальность,

Там ты и я рука об руку бросаем вызов фатальности.

Для тебя,

Для тебя,

Для тебя.

Метаются все, как листва на ветру,

В потоке забыв для чего этот труд.

В стране слепых, немых и глухих

Мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

We lezen je poëzie voor, we branden ermee en je bent bij ons,

In het land van stommen en doven zijn wij de luidspreker, jij bent onze banier.

Degene niet ver van u is aan uw rechterhand en die aan uw linkerhand,

Hij, zoals jij, zoals wij, zoals ik, werd brutaal in moeilijke tijden.

En dit is normaal, tot nu toe is het gegroeid,

Toen ze letterlijk persten voor poëzie en voor het ambacht, hadden we tot nu toe geluk.

Je kunt met ons meezingen, lezen, begrijpen en dichtbij zijn,

En het gaat niet om geld of abonnementen, wij zijn een luidspreker, jij bent onze banner.

We zijn allemaal doeken, schrijven dromen,

Met lef lezen we je poëzie voor.

We zijn allemaal doeken, schrijven dromen,

Met lef lezen we je poëzie voor.

We lezen je poëzie voor, en misschien worden we hiervoor verslagen,

We worden hierheen getrokken als een magneet, als een gids voor blinden.

Je kunt je morgen nemen, je moet alles leren,

Maar niemand zei eerlijk gezegd dat ze het je zouden leren.

En nu ben je dertig!

Word wakker, eindelijk, deze utopie is fictie.

Waarom en waar we naar streven, we zingen samen,

En ik heb het zo bedacht dat jullie allemaal gemengd zijn zonder onzuiverheden.

Maar we weten zeker dat er een andere realiteit is,

Daar trotseren jij en ik, hand in hand, het noodlot.

Voor jou,

Voor jou,

Voor jou.

Alles wordt heen en weer geslingerd als bladeren in de wind,

In de stream, vergeten waar dit werk voor is.

In het land van blinden, stommen en doven

We lezen je poëzie voor.

We zijn allemaal doeken, schrijven dromen,

Met lef lezen we je poëzie voor.

We zijn allemaal doeken, schrijven dromen,

Met lef lezen we je poëzie voor.