Лампа - МАВАШИ group

На холодных скрижалях моего сна,

Мы рисовали себя, пылая как ярость в сердцах.

Хмурых картин блики, комнат истошные крики,

Одинокий кретин, прикинь,

Отражение дня, там так мало огня.

Только синее пламя горит, его нам не потушить.

Нам приказали тут жить.

Мы привидения в твоих сновидениях.

Пустое презрение, потери и прерия оставь в глубине.

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

Мы снова с тобой в этой старой квартире, я и ты словно в тире,

Так вышло, я стану мишенью — твоей тенью.

Мне не привыкать, и ты в этом мире — не жертва.

Так сам воспитал — одинокий жестокий болван.

Нам приказали тут жить, но я не живу без тебя.

Ты муза моя слабеешь, день ото дня, как тень от огня.

И будто бы в дреме время плывет незаметно,

Артхаус — мы в главных ролях, тупое немое кино.

Мы вместе не спали ночами, глядя на окнах узоры,

Жить не давала моя сторона — вторая,

Как шрамы двуликого, наш декаданс, неумолимы пути, это так дико, да.

Гребанный день сурка опять и опять на повторах.

Я как художник, что продал холсты, дабы напиться вусмерть.

А утром вдруг осознал, что жил ради искусства и не нажил ума.

И лампой блики огня, и шепотом речи не вечны,

Поэтому здесь и сейчас — руки твои и мои плечи.

Мы привидения в твоих сновидениях.

Пустое презрение, потери и прерия оставь в глубине.

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

Op de koude tabletten van mijn slaap,

We tekenden onszelf, brandend als woede in ons hart.

Sombere beelden van schittering, hartverscheurend geschreeuw van kamers,

Eenzame nerd, tel op

Weerspiegeling van de dag, er is zo weinig vuur.

Alleen de blauwe vlam brandt, we kunnen hem niet doven.

We kregen de opdracht om hier te wonen.

We zijn geesten in je dromen.

Laat lege minachting, verlies en prairie achter in de diepte.

En 's avonds in slaap vallen, nergens aan denken.

Val in slaap op je schouders, laat het je warm maken.

In de lucht vanuit het raam is een lamp, Luna Yula.

Luna Yula (x7)

We zijn weer bij je in dit oude appartement, jij en ik zijn als in een schietbaan,

Het is zo gebeurd, ik zal een doelwit worden - jouw schaduw.

Ik ben het niet gewend, en jij bent geen slachtoffer in deze wereld.

Dus hief hij zichzelf op - een eenzame wrede domkop.

We moesten hier wonen, maar ik leef niet zonder jou.

Jij, mijn muze, wordt met de dag zwakker, als een schaduw van een vuur.

En alsof in een sluimertijd onmerkbaar zweeft,

Arthouse - we zijn in de hoofdrollen, een stomme stomme film.

We sliepen 's nachts niet samen, kijkend naar de patronen op de ramen,

Mijn kant liet me niet leven - de tweede,

Net als de littekens van een dubbel gezicht, onze decadentie, meedogenloze manieren, het is zo wild, ja.

Fucking Groundhog Day staat keer op keer op repeat.

Ik ben als een kunstenaar die doeken verkocht om dronken te worden.

En 's morgens realiseerde ik me plotseling dat ik leefde voor de kunst en geen verstand had gekregen.

En de schittering van vuur bij de lamp, en het gefluister van spraak zijn niet eeuwig,

Daarom, hier en nu zijn jouw handen en mijn schouders.

We zijn geesten in je dromen.

Laat lege minachting, verlies en prairie achter in de diepte.

En 's avonds in slaap vallen, nergens aan denken.

Val in slaap op je schouders, laat het je warm maken.

In de lucht vanuit het raam is een lamp, Luna Yula.

Luna Yula (x7)

En 's avonds in slaap vallen, nergens aan denken.

Val in slaap op je schouders, laat het je warm maken.

In de lucht vanuit het raam is een lamp, Luna Yula.

Luna Yula (x7)