St. Kilda Again - Mary Black

With your famous philosophies

Tied up in brown paper wrapping and string

You stepped back through time

Like the time that you stepped through

Meant nothing at all

A little bit weary and world worn and eager

For taking some more

And we leaned on each other like brothers

And fought with our backs to the wall

We took no routine stance

We were living' our lives by chance

Robbing Peter for Paul

Losing it all

Maybe I’ll find you one Saturday night

In St. Kilda again

We were wrong the world didn’t end

Between there and here

Thought it’s still looking shaky and worn

Did you give up your dreaming

Believing time finds a price for us all

But time is an enemy, patient and clever

And way beyond our control

When you run out of time

It’s funny but money can’t talk at all

When the world turned rough

And betrayed your trust

And they left you out in the cold

In the deafening silence

A man is an island

When he’s out on his own

A little bit weary and world worn

Not eager for talking anymore

Hey brother what happened

To standing and fighting

With our backs to the wall

Met je beroemde filosofieën

Vastgebonden in bruine papieren verpakking en touwtje

Je stapte terug in de tijd

Zoals de tijd waar je doorheen stapte

Betekende helemaal niets

Een beetje vermoeid en werelds versleten en gretig

Voor het nemen van wat meer

En we leunden op elkaar als broers

En vochten met onze rug tegen de muur

We namen geen routinematige houding aan

We leefden bij toeval ons leven

Peter beroven voor Paul

Alles kwijt

Misschien vind ik je op een zaterdagavond

Weer in St. Kilda

We hadden het mis, de wereld verging niet

Tussen daar en hier

Dacht dat het er nog steeds wankel en versleten uitziet

Heb je je dromen opgegeven?

Geloven dat tijd een prijs vindt voor ons allemaal

Maar tijd is een vijand, geduldig en slim

En ver buiten onze controle

Wanneer je geen tijd meer hebt

Het is grappig, maar geld kan helemaal niet praten

Toen de wereld ruw werd

En je vertrouwen geschonden

En ze lieten je in de kou staan

In de oorverdovende stilte

Een man is een eiland

Als hij alleen op pad is

Een beetje moe en versleten door de wereld

Geen zin meer om te praten

Hey broer wat is er gebeurd

Om te staan ​​en te vechten

Met onze rug tegen de muur