Don't Let Me Come Home a Stranger - Mary Black

As I walked out one evening

To breathe the air and sooth my mind

I thought of friends and the home I had

And all those things I left behind oh…

A silent star shone on me

My eyes saw the far horizon

As if to pierce this veil of time

And escape this earthly prison oh…

Will there come a time when the memories fade

And pass on with the long, long years?

When the ties no longer bind

Lord save me from this darkest fear

Don’t let me come home a stranger

I couldn’t stand to be a stranger

In this place so far from home

They know my name but they don’t know me

They hear my voice;

they see my face

But they can’t lay no claim on me oh…

As I walk this universe

I free my mind of time and space

I wander through the galaxy

But never do I find my place oh…

Toen ik op een avond naar buiten liep

Om de lucht in te ademen en mijn geest te kalmeren

Ik dacht aan vrienden en het huis dat ik had

En al die dingen die ik achterliet oh...

Een stille ster scheen op mij

Mijn ogen zagen de verre horizon

Alsof ze deze sluier van de tijd willen doorbreken

En ontsnap uit deze aardse gevangenis oh...

Komt er een tijd dat de herinneringen vervagen?

En doorgaan met de lange, lange jaren?

Wanneer de banden niet langer binden

Heer, red mij van deze donkerste angst

Laat me niet als een vreemde thuiskomen

Ik kon er niet tegen om een ​​vreemdeling te zijn

Op deze plek zo ver van huis

Ze kennen mijn naam, maar ze kennen mij niet

Ze horen mijn stem;

ze zien mijn gezicht

Maar ze kunnen geen aanspraak op mij maken, oh...

Terwijl ik door dit universum loop

Ik bevrijd mijn geest van tijd en ruimte

Ik dwaal door de melkweg

Maar nooit vind ik mijn plaats oh...