Donegal Breeze - Mary Black

With your dark hair in the Donegal breeze

Bringing me softly and sweetly to the ground

But, there’s madness in the sycamore trees

And there’s no salvation to be found

Right now the only thing that my mind ever holds

Are long dark silences or screaming that explodes

Burning rocking beds with visions of a land

Long dark tunnels, questions and calm

But, with you, you know I have no doubts

And fear will have no sting

With your brilliant eyes and your lost and broken wing

My head upon your shoulder as you take me in your arms

Continents will crumble, we will find no harm

With your dark hair in the Donegal breeze

Bringing me softly and sweetly to the ground

But, there’s madness in the sycamore trees

And there’s no salvation to be found

Well I’ll brace myself against the dark, endeavour to go on

No matter how long it takes, and even though I might be wrong

And I will ask a little favour of whatever God I find

And I will come back for you darling, when I find some peace of mind

Well I don’t know about tomorrow, it will be here and gone

I don’t know about tonight, it’ll be too long

Sometimes I think I’m dying, and I don’t care how

All I know is that I want you, and I want you here and now

With your dark hair in the Donegal breeze

Bringing me softly and sweetly to the ground

But, there’s madness in the sycamore trees

And there’s no salvation to be found

Met je donkere haar in de Donegal-bries

Brengt me zacht en zoet naar de grond

Maar er is waanzin in de platanen

En er is geen redding te vinden

Op dit moment het enige dat mijn geest ooit vasthoudt

Zijn lange donkere stiltes of schreeuwen dat explodeert?

Brandende schommelbedden met visioenen van een land

Lange donkere tunnels, vragen en rust

Maar met jou, weet je dat ik er niet aan twijfel

En angst zal geen prikkel hebben

Met je schitterende ogen en je verloren en gebroken vleugel

Mijn hoofd op je schouder terwijl je me in je armen neemt

Continenten zullen afbrokkelen, we zullen geen kwaad vinden

Met je donkere haar in de Donegal-bries

Brengt me zacht en zoet naar de grond

Maar er is waanzin in de platanen

En er is geen redding te vinden

Nou, ik zal me schrap zetten tegen het donker, proberen om door te gaan

Het maakt niet uit hoe lang het duurt, en ook al heb ik het mis

En ik zal een kleine gunst vragen aan welke God ik ook vind

En ik kom terug voor je schat, als ik gemoedsrust vind

Nou, ik weet het niet van morgen, het zal hier en weg zijn

Ik weet het niet van vanavond, het duurt te lang

Soms denk ik dat ik dood ga, en het kan me niet schelen hoe

Alles wat ik weet is dat ik je wil, en ik wil je hier en nu

Met je donkere haar in de Donegal-bries

Brengt me zacht en zoet naar de grond

Maar er is waanzin in de platanen

En er is geen redding te vinden