Crusader - Mary Black

There’s a wilderness

It’s a no man’s land

Between alice springs and the ocean

Seventeen hundred miles of burning sand

And a silken thread keeps a hold on you

When the emptieness like a potion tends to fray your reason strand by strand

And there’s no more need for the mask your wear

When the last goodbyes have been said

So kiss the cheeks of you dearest friends

And turn to the desert ahead

Now you’re on your own like a sailing ship

You’re the captain, crew and sailors

Turn around and this is what you see

This me facing me all alone

'cause I choose to be with the wind and the sun on me only me

Now you dream so much about being lost

Your ghost by a coolebah sleeping

Haunts you and whispers in your ear

Give up give up this lonely road

No one knows the promise you’re keeping

You can’t touch the emptiness out here

But the grace that mends this broken wing

The blue sky to regain

Will lift those feet and raise those eyes

To face the desert again

As the dawn reveals the journey’s end

In truth it’s only beginning

And it’s as big as your eyes wish to see

Er is een wildernis

Het is een niemandsland

Tussen Alice Springs en de oceaan

Zeventienhonderd mijl van brandend zand

En een zijden draad houdt je vast

Wanneer de leegte als een drankje de neiging heeft om je reden stuk voor stuk te rafelen

En je hebt geen masker meer nodig

Wanneer het laatste afscheid is genomen

Dus kus de wangen van jullie liefste vrienden

En draai naar de woestijn verderop

Nu sta je er alleen voor als een zeilschip

Jij bent de kapitein, de bemanning en de matrozen

Draai je om en dit is wat je ziet

Deze ik, die me helemaal alleen aankijkt

want ik kies ervoor om met de wind en de zon op mij alleen ik te zijn

Nu droom je zo veel over verdwalen

Je geest bij een coolebah die slaapt

Achtervolgt je en fluistert in je oor

Geef op geef deze eenzame weg op

Niemand kent de belofte die je nakomt

Je kunt de leegte hier niet aanraken

Maar de genade die deze gebroken vleugel repareert

De blauwe lucht om te herwinnen

Zal die voeten optillen en die ogen opheffen

Om weer de woestijn onder ogen te zien

Als de dageraad het einde van de reis onthult

In feite is het nog maar het begin

En het is zo groot als je ogen willen zien