Undone, Undress - Marika Hackman

Here’s my body, I am undone

Let them have me, let them come

Blue beaks aching, flesh forsake me

Only bones for the hunter’s gun

Load me heavy, I can’t bend

Break me better, so I won’t mend

The forest murmurs

'Careful creatures

She’ll be gone when the master comes'

They heard my heart for miles

The air inside

Was seeping out

In silent shouts

It crumpled in my chest

Let’s undress

I don’t want you to heal me

Rather, take this broke machine

Hold me close, this beast of burden

Hide and skin in the morning light

I’ll be here when you can’t breathe

Waiting, patient, silently

Hier is mijn lichaam, ik ben ongedaan gemaakt

Laat ze mij hebben, laat ze komen

Blauwe snavels doen pijn, vlees laat me in de steek

Alleen botten voor het jagersgeweer

Laad me zwaar, ik kan niet buigen

Breek me beter, dus ik zal niet herstellen

Het bos ruist

'Voorzichtig wezens'

Ze zal weg zijn als de meester komt'

Ze hoorden mijn hart mijlenver

De lucht binnen

sijpelde eruit

In stille kreten

Het verfrommelde in mijn borst

Laten we ons uitkleden

Ik wil niet dat je me geneest

Neem liever deze kapotte machine

Houd me dicht tegen me aan, dit lastdier

Verbergen en huid in het ochtendlicht

Ik ben hier als je niet kunt ademen

Wachten, geduldig, stil