Mountain Spines - Marika Hackman

There’s a place in our minds where the sun ceases to shine

And the mountains of our spines are casting shadows

There’s a fortress in the sea and a lake that beats with the green

Of a million hundred eyes, I’m not right now in the air

I’m not allowed to be scared anymore

I am afraid of your flood

Let me hold back the tears I’m sitting on

I will be plagued with your blood in the end

In the end

There’s a mistress in a bed with a thousand pounds on her head

On a poster on the wall above the light switch

The sheets are damp and old and her skin is freckled with mould

But the queue outside the door stretches right out to the sea

I’m not allowed to be scared anymore

I am afraid of your flood

Let me hold back the tears I’m sitting on

I will be plagued with your blood in the end

In the end

Er is een plek in onze gedachten waar de zon niet meer schijnt

En de bergen van onze ruggengraat werpen schaduwen

Er is een fort in de zee en een meer dat klopt met het groen

Van een miljoen honderd ogen ben ik nu niet in de lucht

Ik mag niet meer bang zijn

Ik ben bang voor je overstroming

Laat me de tranen inhouden waarop ik zit

Ik zal uiteindelijk geplaagd worden door je bloed

Uiteindelijk

Er ligt een minnares in een bed met duizend pond op haar hoofd

Op een poster aan de muur boven de lichtschakelaar

De lakens zijn vochtig en oud en haar huid zit vol schimmel

Maar de rij voor de deur strekt zich uit tot aan de zee

Ik mag niet meer bang zijn

Ik ben bang voor je overstroming

Laat me de tranen inhouden waarop ik zit

Ik zal uiteindelijk geplaagd worden door je bloed

Uiteindelijk