Lettre à un mari - Marie Laforêt

Il fait si froid, loin de toi

Quand la neige recouvre les toits

L’eau de l'étang est gelée

Et les bois sont abandonnés

Si tu voyais près de la rivière

Les enfants jouer avec leurs mères

Ils sont bien contents

Car le mauvais temps

Les empêche d’aller à l'école

Il fait si froid, loin de toi

Au printemps, quand tu reviendras

Tu nous verras bien changés

Moi, j’aurai les cheveux coupés

Nous irons cueillir les primevères

Qui fleurissent près de la rivière

Et puis les enfants seront bien contents

De voir enfin revenir leur père

Reviens, reviens, il fait si froid

Reviens-nous, reviens-moi

Il fait si froid

Il paraît que dans la grande ville

On rencontre de bien jolies filles

Je tremble parfois sans savoir pourquoi

Mais ce n’est sans doute que l’effet du froid

Il fait si froid, loin de toi

Quand la neige recouvre les toits

La la la la la

Het is zo koud bij jou weg

Als de sneeuw de daken bedekt

Het water in de vijver is bevroren

En de bossen zijn verlaten

Als je zag bij de rivier

Kinderen spelen met hun moeders

Zij zijn erg gelukkig

Door het slechte weer

Voorkom dat ze naar school gaan

Het is zo koud bij jou weg

In de lente, als je terugkeert

Je zult zien dat we veel veranderd zijn

Ik zal mijn haar laten knippen

We zullen de primula's plukken

Die bloeien bij de rivier

En dan zullen de kinderen heel blij zijn

Om eindelijk hun vader terug te zien komen

Kom terug, kom terug, het is zo koud

Kom terug naar ons, kom terug naar mij

Het is zo koud

Het lijkt erop dat in de grote stad

We ontmoeten een aantal mooie meisjes

Ik beef soms zonder te weten waarom

Maar dat is waarschijnlijk alleen het effect van de kou

Het is zo koud bij jou weg

Als de sneeuw de daken bedekt

La la la la la