La valse des petits chiens blancs - Marie Laforêt

Un petit chien blanc

Et son Nicolas

Couraient joyeux vers les champs

De colza

Le chien en avance

Inventait des danses

Et ne vit pas la voiture

Bleu azur

Nicolas marcha longtemps

Le chien sur son cœur

Et s’arrêta dans un champ

Tout garni de fleurs

Il creusa un trou

Puis sur son manteau

Coucha son petit chien fou

Sans un mot

Il a tant pleuré

Qu’un jour de printemps

Sur la tombe il a poussé

Trois chiens blancs

Nicolas chante depuis

Aux fleurs des prairies

Les enfants l’entendent encore

Dans les boutons d’or

Les nuits de gala

Les petits chiens blancs

Valsent avec Nicolas

Dans les champs

Een kleine witte hond

En zijn Nicholas

Renden vrolijk naar de velden

koolzaad

De hond vooruit

Uitgevonden dansen

En heb de auto niet gezien

azuur blauw

Nicolas heeft lang gelopen

De hond op zijn hart

En stopte in een veld

Allemaal gegarneerd met bloemen

Hij groef een gat

Dan op zijn jas

Leg zijn gekke kleine hond neer

Zonder een woord

Hij huilde zo veel

Dat een lentedag

Op het graf duwde hij

drie witte honden

Nicolas zingt sindsdien

Naar de bloemen van de weilanden

De kinderen horen het nog

In de gouden knopen

Gala-avonden

kleine witte hondjes

Wals met Nicolas

In de velden